 |
T.C.
YARGITAY
16. Hukuk Dairesi
E:1989/15924
K:1990/11950
T:20.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* KANUNLAR UYARINCA HAZİNEYE KALAN TAŞINMAZLAR
ÖZET:3402 sayılı Kadastro Kanununun 18/2. maddesi gereğince, kanunlar uyarınca Hazineye kalan taşınmazların zilyedlikle iktisabı mümkün değildir. Bu tür taşınmazlar hakkında, sözü edilen Kanunun 46/1. maddesi uygulanamaz.
(3402 s. Kadastro K. m. 18/2)
Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında özetle: Hazineye ait tapu kayıtlarının oluşum ve gittileri ile birlikte celbolunması, dayanağı belgelerin getirtilmesi, komşu parsel tutanakları ile dayanaklarının celbi ile mahallinde yeniden yaşlı, tarafsız ve yöreyi iyi bilen yerel bilirkişiler aracılığıyla keşif yapılması, yerel bilirkişi düşüncesinin komşu parsel kayıtları ile denetlenmesi, keza Hazineye ait tapu kaydının haritaya dayalı olduğu gözetilerek harita kapsamının uzman bilirkişi aracılığıyla tesbit edilmesi, tapu kaydının miktar itibariyle uyuşmazlık konusu parsellere göre eksik veya fazla çıkması halinde, bu farkın nedeninin ve akibetinin araştırılması, zilyetlik yönünden ayrıntılı araştırma yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Halil tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve çekişmeli parsellerin kaçak ve yitik kişilerden intikal etmesi nedeniyle 4753 sayılı Yasa uyarınca Hazine adına tapuya bağlandığı saptandığına, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 18/2. maddesi gereğince Kanunlar uyarınca Hazineye kalan taşınmazların zilyetlikle iktisabı mümkün bulunmadığına, bu tür taşınmazlar hakkında sözü edilen Kanunun 46/1. maddesinin uygulanması mümkün olmadığına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA), 20.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
