Karar özeti: İşin yapımını götürü bedelle yükümlenen davalının hak ettiği iş bedeli, gerçekleşen imalatın toplam işe göre fiziki oranı bulunup, bunun götürü bedele oranlanması suretiyle hesaplanmalıdır. Fazla ödemenin varlığı halinde sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre tahsiline karar verilmelidir.

 

Mahalli mahkemesinden verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı, davalının eser sözleşmesi uyarınca edimini tümüyle yerine getirmediğinden uğradığı zarar ile iş bedeli olarak verilen bir kısım senetler nedeniyle borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı cevap vermemiş, mahkemece, dava konusu üç adet senet nedeniyle davacının davalıya borçlu olmadığını, tespitine, fazla istemin reddine karar verilmiş karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

1- Taraflar arasındaki 2.5.2000 tarihli sözleşmede, 3.350.000.000 TL. toplam bedelle asansör yapımı davalıca yükümlenilmişse de, 4.8.2000 ve 24.8.2000 tarihli uyarılara karşın davalı edimini yerine getirmemiştir. Alınan bilirkişi raporunda 2000 yılı Mayıs ayı fiyatlarıyla yapılan imalat tutarı 755 milyon lira, toplam ödemeler de 1.650.000.000 TL., davacının işi başkasına tamamlattırması nedeniyle de 955 milyon lira zararı saptanmıştır. Davalı, işin yapımını götürü bedelle yükümlenmiştir. Hak ettiği iş bedeli, gerçekleşen imalatın toplam işe göre fiziki oranı bulunmak ve bunun götürü bedelle oranlanması sonucu hesaplanması gerekir. Bu şekilde elde edilen iş bedelinin, toplam ödemeden mahsubuyla fazla ödemenin varlığı halinde, bunun davalıda sebepsiz zenginleşme oluşturacağından tahsiline karar verilmesi gerekirken, bu istek kalemin reddi doğru olmamış, bozulması gerekmiştir.

2- Davalının, sözleşmede öngörülen teslim süresi geçmiş olmasına, verilen ek sürelere karşın edimini yerine getirmediği (temerrüde düştüğü) dosya kapsamıyla sabittir. Bu durumda davacı iş sahibinin akitten dönme (fesh) ve uğradığı menfi zararların tazminini istemek hakkı BK.nun 106 ve 108. maddeleri uyarınca kabul edilmelidir. Sözleşmede fesh halinde uğranılan zararın veya herhangi bir şekilde cezai şartın kararlaştırılmamış olması davacı iş sahibinin gerçekleşen menfi zararını istemesine engel teşkil etmez. O halde mahkemece yapılacak iş, var ise davalı ile sözleşme yapılmadan önce en yakın teklifte bulunan kimse ile - yoksa sözleşme tarihinde en yakın teklifin ne olması gerektiğinin bilirkişice saptanması suretiyle - sözleşme yapmak fırsatının kaçırılması sonucu, bu teklif fiyatı ile fesihten sonra yapılan sözleşme arasındaki farka hükmetmekten ibarettir. Hukuk Genel Kurulunun ve Dairemizin istikrar kazanmış uygulamaları da bu yöndedir (HGK. 17.1.1990 tarih ve 13/392-1 sayılı kararı). Mahkemenin bu hususlar üzerinde durmadan yazılı gerekçeyle davacının menfi (olumsuz) zarar isteminin reddi usul ve yasaya aykırı olup, kararın bozulması gerekir.

Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda (1.) ve (2.) bentlerde yazılı nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 10.4.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972