 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 2001/5012
K: 2002/898
T: 4.3.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
818/m.101/1,366
KARAR :
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki 16.3.1998 günlü sözleşme davalı kooperatife ait bazı bloklardaki bağımsız bölümlerin malzeme ve işçilik dahil kalorifer sistemi yapılması işine dairdir. Bu sözleşmenin 9.maddesine göre işin projelendirilmesinden davacı sorumlu olur. Başka bir deyişle, davacı fenne ve amaca uygun çizeceği veya çizdireceği proje ile kooperatifin kalorifer sistemiyle ısıtılma işini yapmayı yükümlenmiştir. Somut olayda, davacı yüklenicinin projesinde 45'lik olarak gösterdiği kazan yerine uygulamada biri 20 m2lik diğeri 40 m2lik kapasiteli kazanlar monte ettiği ancak bu şekilde ısıtma amacına ulaşılabildiği açıktır. Bu anlatım şekline göre, davacının amaca uygun ısıtmayı ancak iki adet katı yakıtlı kazanla sağlayabildiği ortada iken, fazla imalat varmışçasına bu istek kaleminden davacı yararına tahsil hükmü kurulması doğru değildir.
3-Davacının, kapıcı dairesine tesisat döşeme işi sözleşmede yer almayan fakat davalı yararına yapılmış değer artırıcı fazla iştir. Sözleşmede bu işin bedeli kararlaştırılmadığından bedelinin BK.nun 366.maddesi uyarınca yapıldığı mahalli rayiçlere göre hesaplanması gerekirken, bunu 1999 yılı bayındırlık birim fiyatları ile bulan bilirkişi raporuna bağlı kalarak yazılı şekilde hükme varılması da yanlıştır.
4-Davacı, asıl davada, fazla hakları saklı kalmak koşulu ile 825.000.000 liranın, birleştirilen 2001/83 Esasta kayıtlı davada ise, 207.415.250 liranın tahsilini istemiştir. Birleştirilmiş olsalar dahi her dava bağımsız özelliğini koruyacağından her iki dava yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması yerine, tüm davalar için tek bir hüküm kurularak davaların sonuçlandırılması usul ve yasaya aykırı olmuştur.
5-Davacı, 15.1.1999 günlü ihtarında 825.000.000 liranın ödenmesini istemiş, bunun dışındaki miktar için, davalı direngen duruma düşürülmemiştir ( BK.101/I.md. ). Mahkemece hüküm altına alınan toplam 825.000.000 liraya temerrüt tarihinden, kalan bölüme ise, hesaplama yapılarak dava tarihlerinden geçerli faiz yürütülmesi gerekli iken, tüm tutar için ihtar varmışçasına, faizin 2.2.1999 tarihinden başlatılması da kabul şekli bakımından bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda ( 1. ) bendde açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, hükmün ( 2. ) ( 3. ) ( 4. ) ve ( 5. ) bendler uyarınca davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 4.3.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.