 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E : 1999/904
K : 1999/1011
T : 18.3.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekili 17.7.1998 günlü dilekçesinde çalınan araca karşılı! 60 milyon lira nakit dışında 25.4.1996 ve 25.5.1996 vadeli senetleri; 40 milyon lira daha ödeme yapıldığını her iki bononun ellerinde bulunduğunu kabul etmiştir. Bonolarla yapılan ödeme geçerli olup bilirkişice bulunan araç değeri 375 milyon liradan ayrıca b ödemelerinde düşülmesi gerekirken değinilen hususun gözardı edilmesi doğru olmadığı gibi, aracın tüm bedelinin ödetilmesi istendiğinden ve mahkemece de bu bedelin hüküm altına alındığından ayrıca vasıta gider kaybı istenemeyeceği de düşünülmeksizin 25 milyon lira vasıta gider kaybının da hüküm altına alınması yanlıştır. Öte yandan davalılar yöntemince direngen duruma (BK.m.101) düşürülmediği halde faize tarihinden geçerli hüküm altına alınması yerine 19.2.1996 tarihinde başlatılması da bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2.bentte açıklanan nedenleri davalılar yararına BOZULMASINA, 1.bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, istekleri halinde ödedikleri temyiz peşin harcın temyiz eden davalılara geri verilmesine, 18.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.