*ALACAK DAVASI

*VADE FARKI

*REESKONT FAİZİ

ÖZET : Geciken bir alacağa vade farkı uygulanabilmesi için, taraflar arasında bu konuda yapılmış anlaşmanın bulunması ya da yanlar arasında oluşan uygulamada, fiilen vade farkının benimsenip itirazsız ödenmiş olması gerekir. Gecikme halinde aylık vade farkı uygulanacağına dair faturalara itiraz edilmemiş olması, vade farkının kabul edildiği anlamına gelmez. Bu nedenle, mahkemece vade farkı istemi reddedilmeli, borçlu usulüne uygun biçimde temerrüde düşürülmüş ise, bu alacaklar yönünden reeskont faizi uygulanmalıdır.

Mahalli mahkemesinden verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2- Davalının 337 sayılı vade farkına ilişkin fatura kapsamı alacağına dair temyiz itirazlarına gelince; geciken bir alacağa vade farkı uygulanabilmesi için taraflar arasında bu konuda yapılmış anlaşmanın bulunması ya da yanlar arasında oluşan uygulamada fiilen vade farkının benimsenip itirazsız ödenmiş olması gerekir. Dosyada geciken alacağı vade farkı uygulanacağına dair yazılı bir sözleşme bulunmayıp, fiilen ödenen ve benimsenen bir vade farkı uygulaması da yoktur. Davalıya gönderilen ve içeriğinde vade farkından doğan alacak kaleminin yer almadığı ancak altında gecikme halinde aylık %12 vade farkı uygulanacağına dair faturalara itiraz edilmemiş olması vade farkı konusunun davalı yanca kabul edildiği anlamına gelmez. Bu nedenle Mahkemece vade farkına ilişkin alacak isteminin reddedilmesi, geciken alacaklar yönünden davalı usulüne uygun biçimde temerrüde düşürülmüş ise bu alacaklar bakımından reeskont faizi uygulanmak suretiyle hesaplanacak alacağa hükmedilmelidir. Bu hususlar üzerinde durulmadan delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davanın tamamen kabul edilmesi, doğru görülmemiştir.

Sonuç : Yukarda 1. bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince hükmün temyiz eden davalı yararına (BOZULMASINA), istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 11.5.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972