 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E : 1999/1116
K : 1999/1454
T : 15.4.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilamı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmalına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz istemlerinin reddi gerekmiştir. Davacının temyiz istemine gelince:
2-Davalı iş sahibi, davacı alacağından, dava sırasında 8.3.1995 tarihinde kesinti yaptığına göre. hükmedilen miktara mahkeme kararının gerekçesinde belirtildiği üzere, 3.3.1996 tarihinden itibaren reeskont faizine hükmedilmesi gerekirken, hüküm fıkrasında bu konunun unutulmuş olması usule aykırı ise da, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 438/VII. maddesi uyarınca değiştirilerek onanmamı uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda l nolu bendde yazılı nedenlerle davalı idareni", temyiz istemlerinin reddine, 2 nolu bent uyarınca hüküm fıkrasının l. bendinin (b) bölümüne, (hükmedilen alacağa 8.3.1995 tarihinden itibaren % 64 oranının aşılmamak üzere değişen oranlarda reeskont faizi yürütülmesine) cümlesinin eklenmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 750.000 TL. duruşma vekillik ücretinin davalı idareden alınarak davacı yükleniciye verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacı karşı davalıya iadesine 15.4.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.