 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1869
Karar No : 1998/2117
Tarih : 20.5.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı hazine vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2-Davalı 3. k işinin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekili, vergi borçlusu Nevzat B...'nün diğer davalı 3. kişiye satıp ferağını verdiği taşınmazla ilgili tasarrufun iptalini dava etmiştir.
Mahkemece; dava konusu bağımsız bölüm borçlu adına kayıtlı iken 9.3.1992 tarihinde 3.kişiye 16.000.000 TL. bedelle tapuda devredildiği, gerçekte; taşınmazın satış tarihi itibariyle değerinin 275.000.000 TL. olarak saptandığı, bedeller arasında aşırı fark bulunduğu gerekçesi ile 6183 Sayılı Kanunun 27. ve 28/2 maddeleri uyarınca davanın kabulü ile tasarrufun iptaline karar verilmiştir.
Olayda iptal davasına konu olan vergi borcu 1988 ve müteakip yıllara aittir. İptali istenen tasarruf ise 9.3.1992 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Bu tarih itibariyle taşınmazın gerçek değeri bilirkişi incelemesi ile 275 milyon TL. olarak saptanmış, davalı 3. k işi tapuda satış bedeli her ne kadar 16 milyon TL. gösterilmiş ise de taşınmazın gerçek değere üzerinden satın alındığını savunarak satışa ilişkin gazete ilanına, emlakçı ile yapılan ön anlaşmaya y s tanık beyanına delil olarak dayanmıştır. Gerçekten de dosyaya delil olarak ibraz edilen gazete ilanı, emlakçı ile yapılan 5.3.1992 tarihli daire satış vaadi sözleşmesi, tanık beyanı ve dosya kapsamı delillerle taşınmazın gerçek değeri üzerinden, iyiniyetle satın alındığı anlaşılmakla davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarda (1) bend de yazılı nedenlerle davacının tüm temyiz itirazlarının reddine. hükmün (2) bend de açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı 3. kişi yararına BOZULMASINA , 21.1.1982 Tarih 2588 Sayılı Kanunla değiştirilen 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesine eklenen (J) bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 20.5.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.