 |
T. C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1559
Karar No : 1998/5274
Tarih : 15.6.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ALACAK DAVASI
İSTİSNA (ESER) SÖZLEŞMESİ
FESİH İRADESİ
KAR KAYBI
KARAR ÖZETİ: Sözleşmeyi feshetmekte kusurlu olan davalılar aleyhine dava açılmakla fesih konusundaki iradeler birleşmiştir.
Davayı geç açarak zararın artmasına neden olan davacının oluşan kar kaybının hesaplanmasında , Borçlar Kanununun 369. Değil 325. Maddesi uygulanması ve "davacının işi yapmadığından dolayı tasarruf ettiği yahut diğer bir iş ile kazandığı ve kazanmakta kasten feragat ettiği şeylerin mahsubu" yapılmalıdır.
(818 s. BK. m. 44, 98, 325, 369)
Mahalli mahkemesinden verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekili trafından istenmiş olmakla temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle Yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle sözleşmenin esaslı unsurları ve paylaşım oranı 4.3.1991 tarihli sözleşmede kararlaştırılmış olup esaslı unsurlarında tarafların iradelerinin birleşmiş olması nedeniyle akdin geçersizliğinden söz edilemeyeceğine ve davalı arsa sahiplerinin eski binada bulunan kiracıyı zamanında tahliye ettirmeden ve arsayı boş halde davalıya teslim etmeden akdi feshetmekte kusun olduklarının kabulünün gerekmesine göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalılar akdi 8.9.1993 tarihinde çektikleri ihtarname ile feshetmişler ve davacı taraf ta bu davayı açmak suretiyle fesih konusundaki taraf iradeleri birleşmiştir. Ne var ki davacı taraf fesih iradesi kendisine bildirildikten 15 ay kadar sonra davayı geç açarak zararın artmasına neden olmuş bulunmakla, olayda BK. nun 98. md. delaletiyle aynı Yasanın 44. maddesi doğrultusunda oluşan kar kaybının 1993 yılı rayiçleri nazara alınarak hesaplanması uygun olmadığı gibi olayda BK. nunu 369 değil 325. maddesinin uygulanarak alacağın tesbiti gerektiğinden, 325. maddesinde de belirtilen yönteme göre yani "davacının işi yapmadığından dolayı tasarruf ettiği yahut doğru bir işile kazandığı ve kazanmaktan kasten feragat eylediği şeylerin mahsubu" yapılmalıdır. Mahkemece bu doğrultuda "bilirkişilerden kar kaybının hesaplatılması için ek rapor alınmalı, sözleşmede kararlaştırılan 150.000.000.-TL, cezai şartta ifaya bağlı olduğundan bu miktarın dahi talep edilemiyeceği dikkate alınarak dava sonuçlandırılmalıdır. Belirtilen hususlar üzerinde durulmadan yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bendde yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince hükmün temyiz eden davalılar yararına (BOZULMASINA), 750.000 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 15.6.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.