 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5203
Karar No : 1997/5207
Tarih : 4.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacılar
vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
1.1.1957 tarihinde yürürlüğü giren 29.6.1956 günlü 6763 Sayılı "Türk Ticaret Kanununun Meriyet ve Tatbik Şekli Hakkında Kanun"un 41. maddesi ile BK.nun 126. maddesine eklenen 4. fıkra ile "müteahhidin kasıt veya ağır kusuru ile akdi hiç veya gereği gibi yerine getirmemiş ve bilhassa ayıplı malzeme kullanmış veya ayıplı bir iş meydana getirmiş olması sebebiyle açılacak davalar hariç olmak üzere, istisna akdinden doğan bütün davalar" beş yıllık zamanaşımı süresine bağlanmıştır. Bu fıkrada ayrık tutulan kasıt veya ağır kusurla ayıplı eser meydana getirilmesi halinde BBC.nün 125 maddesindeki on yıllık diğer hallerde 5 yıllık zamanaşımı süresi uygulanacaktır.
Somut olayda davacı yükleniciler 5.4.1990 tarihli düzenleme şeklinde kat karşılığı, inşaat sözleşmesi ile davalı arsa sahibine ait taşınmaz üzerine komşu taşınmazlarla tevhit suretiyle inşaat yapımını ve arsa payı karşılığı davalıya 2 dükkan l daire teslimini üstlenmişlerdir. Sözleşmenin 6. mel.ne göre daire ruhsat alım tarihinden itibaren 20 ay içerisinde bitirilip arsa sahibine teslim edilecektir. Dosya kapsamı delillerden inşaat ruhsatının hangi tarihte alındığı belli olmamakla birlikte 20 aylık ifa süresinin sözleşme tarihinden itibaren başlatılması halinde dahi bulunacak tarih 5.12.1991'dir.
İnşaatın taahhüt edilen süre içinde bitirilip teslim edilmediği tarafların kabulünde olup olayda uygulanması gereken 5 yıllık zamanaşımı süresinin sözleşmeye göre işin teslimi dereken en erken tarih 5.12.1991'de başlatılması halinde zamanaşımı süresi 5.12.1996 tarihinde sona ermektedir. Dava sürenin bitiminden önce 2.10.1996 tarihinde açıldığından esasının incelenmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde ve olayda uygulama olanağı bulunmayan BK. 66. maddesinden sözedilerek zamanaşımı yönünden reddedilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 4.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.