Mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen tetkiki davalılar tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı iş sahibi; inşaatın plastik doğrama ve ısıcam işinin yapılması için anlaştığı davalılara peşin ödediği 88 milyon lira iş bedelinin, işin yapılmaması nedeniyle iadesini ve ayrıca, meydana gelen zararından şimdilik 10 milyon liranın tahsilini talep etmiştir.

 

Davalı yüklenici Yavuz davanın reddini istemiş, diğer davalı Ahmet'e ise usulüne uygun tebligat yapılamadığından cevap vermemiş ve duruşmalara da katılamamıştır.

 

Mahkeme, davanın kabulüne hükmetmiştir.

 

Kararı, her iki davalı da temyiz etmiştir.

 

Davalı Yavuz, mahkemenin kararını, tebliğden önce temyiz ettiğinden, temyiz istemi süresindedir.

Diğer davalı Ahmet'e ise Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre yapılan tebligat geçersizdir. Tebligat Tüzüğünün 28. maddesine göre, adreste bulunamama nedeni komşu, kapıcı, yönetici, zabıta amir ve memurlarından sorulmalı, tevzi saatinden sonra muhatabın adrese geldiğinin tesbiti halinde bu hususun tebliğ parçasına yazılıp tevsik edilmesi halinde Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine uygun tebligat yapılmalıdır. Bu koşullar yerine getirilmediği takdirde, tebligat usulsüz sayılır. Somut olayda, Tüzüğün 28. maddesine uygun bir tebligat bulunmadığından, tebligat usulsüz olup, ıttıla tarihi muteber sayılır (T.K.m.32). Bu nedenle, davalı Ahmet'in temyizi süresinde kabul edilerek, her iki davalı yönünden temyiz incelemesine geçilmiştir;

 

Dava, istisna (eser) sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.

 

6.9.1993 tarihli belgeye, bu belgedeki imzanın davalı Yavuz'a ait olduğuna ilişkin 12.10.1995 günlü ekspertiz evrakına, tanık anlatımlarına ve tüm dosya içeriğine göre, akdi ilişkinin davalı Y. Selim ile kurulduğu ve onun tarafından iş bedelinin alındığı, ancak işin hiç yapılmadığı sübuta ermiştir.

 

Davacı iş sahibi, ödediği paranın iadesini istemekle, sözleşmeden dönmüş sayılır. Sözleşmeden dönen taraf, olumlu zarar (positive interesse) kapsamında kalan zararını-somut olayda 10 milyon lira isteyemez.

 

Öte yandan, davacının yolladığı 22.8.1994 günlü ihtarname, BK.nun 106. maddesine göre keşide edilmiş ihtarname olup, verilen paranın iadesi yönünden B 101/1. maddesine uygun bir temerrüt ihtarnamesi değildir. bu nedenle, iadesine karar verilen paraya, dava tarihi yerine, ihtarnamenin keşide tarihine iki hafta eklemek suretiyle bulunan, 6.9.1993 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de doğru görülmemiştir.

 

Bu durumda, mahkemece yapılacak iş; davalı Ahmet hakkındaki davanın akdi ilişkinin kanıtlanamaması nedeniyle reddine; davalı Y. Selim hakkındaki davanın ise kısmen kabulüyle 88 milyon liranın 5.10.1994 tarihinden itibaren % 30 yasal faiziyle birlikte bu davalıdan tahsiline ve 10 milyon liralık tazminat isteminin de reddine, hükmetmekten ibarettir.

 

Mahkeme kararı, açıklanan nedenlerle bozulmalıdır.

 

SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalılar yararına (BOZULMASINA), ödedikleri temyiz. peşin harçlarının istekleri halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 30.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972