 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/4639
Karar No : 1997/5375
Tarih : 15.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
MAHRUM KALINAN KİRA ALACAĞI DAVASI
CEZAİ ŞART
KAT KARŞILIĞI İNŞAAT SÖZLEŞMESİ
KARAR ÖZETİ: Dava tarihinde henüz muaccel olmamış kira alacağına hükmedilmesi doğru değildir.
Taraflar arasındaki sözleşme ile kararlaştırılan ceza, dönme cezası olup, sözleşmeden dönülmediğine, kira alacağı talep edilerek sözleşmenin. ifası istenildiğine göre andan cezaya ilişkin istemin kabulü de doğru değildir.
(818 s. BK.m.158)
Mahalli mahkemesinden verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı arsa sahipleri vekili, 77.000.000 TL. mahrum kalınan kira alacağı .ile 150.000.000 TL. cezai şartın tahsilini talep etmiştir.
Davalı yüklenici ise, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Kararı davalı yüklenici vekili temyiz etmiştir.
Dava, istisna (eser) sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Taraflar arasında 16.9.1992 tarihinde Noterde düzenlenen Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesinin 5. maddesine göre, inşaat ruhsatı "en geç" 1992 mali yılı içerisinde alınmış ve inşaata başlanmış: 4.madde uyarınca da bağımsız bölümler ruhsat tarihinden itibaren "en geç" 3 yıl içerisinde arsa sahiplerine teslim edilmiş olacaktır. 8. maddede ise, vazgeçen tarafın diğer tarafa 150.000.000 TL tazminat ödeyeceği kararlaştırılmıştır
Davacı arsa sahipleri, 12.4.1996 tarihinde açtıkları işbu davada; gecikme nedeniyle 7 aylık kira kaybı alacağı ile cezai şartın tahsilini talep etmişlerdir.
Mahkemece; yapılan inceleme sonucu, davacı arsa sahiplerinin 1.7.1997 tarihinden itibaren kira alacağına hak kazandıkları kabul edilerek, bu tarihten itibaren 7 aylık kira alacağına hükmedilmiştir. Başka bir anlatımla, dava tarihinden sonraki dönem için kira alacağına hükmedilmiştir. Bu durumda, dava tarihi itibariyle henüz muaccel olmamış kira alacağının reddi yerine, 'tahsiline karar verilmesi doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
Öte yandan, sözleşmenin 8. maddesine kararlaştırılan ceza, BK. nun 158/111. maddesinde öngörülen "Dönme Cezası»dır. Yani, sözleşmeden haksız dönen tarafın diğer tarafa ödenmesi gereken cezadır. Oysa, sözleşmeden dönülmediğine ve kira alacağı talep edilmek suretiyle sözleşmenin ifası istendiğine göre, anılan cezaya ilişkin istemin de reddine karar verilmesi yerine, kabulüne hükmedilmesi, yine doğru olmamış ve kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 15.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.