 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1997/2943
K. 1997/3246
T. 24.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ESER SÖZLEŞMESİNDE NOKSAN İŞ
ESER SÖZLEŞMESİNDE ZAMANAŞIMI
KARAR ÖZETİ: Satışı vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmelerinde, açık ve gizli ayıplardan dolayı tesellüm tarihinden itibaren uygulanacak beş yıllık zamanaşımının başlangıcı, binanın kiraya verildiği tarih değil, sözleşmede öngörülen iskan izninin alındığı tarih olmalıdır.
(818 s. BK. m. 355, 359, 360, 363)
Mahalli mahkemesinden verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
Davacı vekili 25.12.1995 tarihli dava dilekçesinde; müvekkili vakfın vasiyetin tenfizi yoluyla miras bırakılan müteveffa Nazmi'nin halefi olduğunu, murisle davalı yükleniciler arasında akdedilen 1.3.1988 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince arsa sahibine ait bağımsız bölümlerin 3.11.1990 tarihinde bitirilip iskanı alınarak teslimi gerekirken halen iskan alınmadığını inşaatta da eksik ve kusurlu işler bulunduğunu ileri sürerek şimdilik 1.500.000.000 TL.'nin reeskont faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili cevabında; inşaatın yapılıp bitirildiğini ve süresinden önce fiilen teslim edildiğini, BK.nun 363/2. maddesi gereğince inşaatın kusurlarından, açık ve gizli ayıplarından dolayı arsa sahibine karşı sorumluluğu fiilen teslim tarihinden itibaren beş yıl olup, davada zamanaşımının gerçekleştiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; dinlenen tanık beyanlarına göre inşaat süresinde bitirilerek arsa sahibi Nazmi'nin kızkardeşine teslim edilmiş olup Ağustos 1990 tarihinde kiraya verildiği, dava tarihine göre davada BK.nun 363/2. maddesinde öngörülen beş yıllık zamanaşımının gerçekleştiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Muris Nazmi ile davalı yükleniciler arasında imzalanan 1.3.1988 günlü düzenleme suretiyle satış vaadi ve kat karşılığı inşaat yapım sözleşmesinin 4. maddesinde binanın temel üstü ruhsat alındıktan sonra 24 ay süre içinde sözleşmeye uygun şekilde tamamlanarak hak sahibine teslim edileceği öngörülmüş, 2. maddesi ile de teslim olgusu iskan iznine bağlanmıştır. Sözleşmede teslim olgusunun iskan iznine bağlanmış olması HUMK.nun 287. maddesi hükmünce delil sözleşmesi niteliğindedir. Bu durumda yüklenicinin teslim savunmasını iskan izin belgesi 3.11.1988 tarihli olup sözleşmeye göre inşaatın 3.11.1990 tarihinde teslimi gerekirken kayyım tarafından keşide olunan 20.3.1991 tarihli ihtara rağmen hak sahibine teslim usulen gerçekleşmediğinden tanık beyanlarına dayanılarak inşaatın Ağustos 1990 tarihinde murisin kızkardeşine teslim edildiğinin kabulü ve zamanaşımının bu tarihten başlatılması doğru olmamış, istisna akdinden doğan bütün davalar için BK.nun 126/4. maddesinde öngörülen beş yıllık zamanaşımı gerçekleşmediğinden davanın esasına girilip taraf delilleri değerlendirildikten sonra hüküm kurulmak üzere karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, hükmün temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine, 24.6.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.