 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1934
Karar No : 1997/2941
Tarih : 5.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAHKİM ( Uyuşmazlığın Hakemlerce Maddi Hukuk Kuralları Uygulanarak Çözümleneceğini Öngören Kaydın Varlığı Durumunda Buna Aykırı Karar Verilmesinin Temyiz Nedeni Olması )
- HAKEM KARARININ TEMYİZİ ( Uyuşmazlığın Hakemlerce Maddi Hukuk Kuralları Uygulanarak Çözümleneceğini Öngören Kaydın Varlığı Durumunda Buna Aykırı Karar Verilmesi )
- YARGILAMA GİDERİ ( Hakemlerce Verilen Kararda Yargılama Giderinin Gösterilmesi ve Bunun Re'sen Dikkate Alınmasının Gerekmesi )
1086/m.530
DAVA : Davacı, L.-M. Ortak Girişimi ( J.L. International Ltd. İngiltere, M. İnşaat ve Tic. A.Ş. Türkiye arasında kurulmuş iş ortaklığı ) ile davalı, Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü arasında çıkan anlaşmazlığın çözülmesi için seçilen hakem kurulu tarafından verilen 5.2.1997 tarihli kararın temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve dosya Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce 1.4.1997 tarih ve 1994/69 D. İş sayılı yazı ile gönderilmiş olmakla, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldı ve dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun 28.1.1994 gün ve 1993/4 E., 1994/1 K. sayılı kararında, taraflar tahkim sözleşmesi veya şartıyla, hakemlerin uyuşmazlığı maddi hukuk kurallarına göre giderilmesini öngördükleri takdirde buna aykırı karar verilmesinin bir temyiz nedeni oluşturacağı kabul edilmiştir. Yanlar arasındaki sözleşmenin 70.6. mad. ".... bir hakemin ya da hakem kurulunun herhangi bir kararının Türk Kanunlarına, Kararnamelerine, Tüzüklerine, Yargı kararlarına uygun olacağı..." nı kabul ettiklerinden hakem kararının esastan incelenmesi gerekmiştir.
1- Davadaki istem ve cevaba, toplanan belgelere ve özellikle teknik ağırlıklı yönlerde işin ehli bilirkişilerden alınan emek mahsulü ve Yargıtay denetimine elverişli raporda, toplanan kanıtların red ve üstün tutulma nedenleri gösterilerek, isabetli takdiri sonucu karar verilmiş olmasına göre aşağıdaki bent dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Yargılamada hakemlerce uygulanan Hukuk Usulü Mahkemeleri Kanunu'nun 530. maddesinin 3.bendi gereğince kararda hakemlerce yargılama giderlerinin gösterilmesi ve bu hükmün doğrudan gözönünde bulundurulması zorunludur. Hüküm fıkrasında 11.289.813.000.- TL tutarında olduğu belirtilen tahkim giderleri yanlar arasında pay edilmiş ise de, dosyada bulunan 12.1.1997 günlü hakem kurulu toplantı tutanağında sekreterliğin yazı ve sarf belgeleri dayanak alınarak giderlerin 1.815.000.000.- TL olduğu belirtilmiştir. Öte yandan hakemlere verilecek ücret yanlarca kararlaştırılmış değildir. Toplantı tutanağında geçen ile hüküm fıkrasında yazılı miktar arasındaki farkın hakem ücreti olarak kabulü halinde, hakemlerin ücretlerinin kendilerinin takdiri sonucuna varılır ki, bu ise 13.5.1964 gün 1/3 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı karşısında olanaklı değildir.
O halde tahkim giderlerinin usûle ve dosyadaki belgelere uygun biçimde gösterilip. pay edilmemesi nedeniyle kararın bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda ( 1. ) bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ( 2. ) bentte yazılı nedenlerle hakem kurulu kararının davalı kurum yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 5.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.