 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1512
Karar No : 1997/1970
Tarih : 10.04.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı, davalıya işin ücretine mahsuben 145 milyon TL. ödediğini bildirmiş, elden ödediği 10 milyon TL. için bir kanıt gösterememiştir. 135 milyon liranın ödendiği ise çekişmesizdir. 10 milyon için davacıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre ödenen miktarın saptanması gerekirken ödemenin 145 milyon lira olarak kabulü doğru olmamıştır.
3- Davalı, inşaatın ruhsatsız olduğunu bu sebeple merciince durdurulduğunu bildirmiştir. Sözleşmede hüküm olmadığı hallerde inşaat ruhsatının alınması iş sahibine aittir.
Ruhsat alınmadığı sürece yükleniciden işe devam etmesi beklenemez. Konu kamu düzeni ile ilgili olup mahkemece ortaya atılan bu iddia üzerinde durulması, merciinden durumun sorulup buna açıklık kazandırılması gerekir. Davalının iddiası doğrulandığında, iş sahibi fiyat artışından doğan giderini isteyemeyeceğinden sadece saptanan fazla ödemenin iadesine hükmedilmesi, ruhsat var ise uzun süre beklemekle zararın artışına sebebiyet verilmesi de dikkate alınarak işin bırakılma tarihine makul bekleme süresi eklenerek bulunacak tarihteki rayiç farkına hükmedilmelidir. (Bk. md. 98, 44). Bu hususlar gözden kaçırılarak noksan araştırma ile karar verilmesi bozma nedenidir.
4 - BK.'nun 101. maddesine göre davadan önce davalı direngen duruma düşürülmediğinden, faizin dava tarihi yerine, ödemenin yapıldığı tarihten başlatılmalı; reddedilen miktar üzerinden davalı yararına vekalet ücreti verilmemesi de kabul bakımından yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda 1. bent gereğince davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2, 3, 4. bentlerde açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı'ya geri verilmesine, 10.4.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.