 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1144
Karar No : 1997/2503
Tarih : 12.05.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Av.N.D. ile davalı vekili Av.Ç.K. geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar vekilleri dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davalı Kooperatifler Birliği'nce davacı aleyhine (1.103.495.736) TL.'lik alacağın % 54,5 faizi ile tahsili için icra takibi yapılması üzerine, davacı; N.E. isimli kişi tarafından, bu alacağın 823.608.654.-TL.'lik bölümünün 3. kişilere ödenmemesi için ihtiyati tedbir kararı alındığını, bu yüzden bu miktar için ödeme yapılamayacağını, faizde yürütülemeyeceğini ileri sürerek borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, mahkemece davacının tedbir nedeniyle borcu ödememekte haklı bulunduğu gerekçesiyle davalıya ödenen 625.000.000.-TL. faizin davalıdan istirdadına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının talep ettiği alacağa, miktar olarak itiraz edilmediği anlaşılmaktadır. Öte yandan N.E. tarafından alınan ihtiyati tedbir kararında borcun alacaklısına ödenmemesi belirtilmiştir. Bu durumda davacının borcun tümünü icraya yatırması ve (alacaklısına ödenmemesi için merciince karar verilmesi) ya da BK 166. md. uyarınca borçtan kurtulması için alacağı (mahkeme kararıyla) tevdi ettirmesi gerekmektedir. N. tarafından alınan tedbir kararının, bu işlemleri engelleyen bir yönü bulunmadığından ve bu karar davacının icra borcunu elinde tutmasını haklı göstermediğinden, ödeme tarihine kadar işleyen faizden sorumludur. Bu nedenle mahkemece yapılacak iş icra takip tarihinde yürürlükte bulunan (ve bilahare %54.50'yi geçmeyecek) reeskont haddi üzerinden işleyen faiz miktarının saptanması ve istenen 625.000.000.-TL.'den az çıkması halinde farkının davacıya istirdadına karar verilmesinden ibaret iken, belirtilen miktarın davacıya iadesine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 6.000.000.-TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak duruşmada temsil olunan davalı'ya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı'ya geri verilmesine 12.5.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.