 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/5978
Karar No : 1996/6947
Tarih : 25.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı A.M.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Taraflar arasındaki sözleşmede davalıya ait arsa üzerinde zemin ve 4 normal kattan ibaret inşaat yapılması ve zemin ile normal 1. kattaki birer dairenin davalıya verilmesi diğer 3-4 ve 5 no'lu dairelerin yükleniciye bırakılması kabul edilmiştir. İnşaatın yapı ruhsatına göre zemin altında 1 ve üstünde 4 kat olmak üzere inşa olduğu görülmüştür. Davacı bu davasında bodrum ve zemindeki dairelerin davalıya ait olduğunu iddia ederek kalan 3-4 ve 5 no'lu dairelerin adına tescilini istemiş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Sonradan davaya dahil edilen ve arsada pay sahibi olan E.Ş. ile davacı arasında yapılan ek sözleşmede ise, ilk sözleşmedeki paylaşımın hatalı olduğu vurgulanarak bodrum ve zeminin arsa sahiplerine bırakılması kabul edilmiştir. Ne var ki, davalı A.M.'nin bu sözleşmede imzası bulunmadığından sonradan yapılan paylaşımın kendisini bağlamayacağı ortadadır. Yüklenicinin sözleşmede belirlenen şekle uygun inşaat yapılamayacağının anlaşılması üzerine, davalı ile yeni bir paylaşım anlaşması yapması ya da akdi bozması gerekirken belediyece verilen yapı ruhsatına uygun şekilde inşaatı tamamlaması sözleşmeye sadık kalacağının göstergesidir. Yeni oluşan bu durum davalı aleyhine yorumlanamaz. Bu nedenle mahkemece dahili davalı E'nin sözleşme ve davadaki kabulü nazara alınarak kat irtifakı oluşturulduğundan bodrum ve zemindeki birer dairenin tapusunun davacı yüklenici ile dahili davalı E. adlarına (eşit şekilde) tapuya tescili ve zemin üstündeki normal 1. katın tapu kaydının ise davalı A.M. adına tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken sözleşmeye aykırı biçimde bodrum ve zemin katın davalılara bırakılacak şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi 634 sayılı yasada öngörülen idari işlemlerin ayrıca yapılması koşuluna yer verilmeksizin doğrudan tescile karar verilmesi de kabule göre isabetli olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davalı A.M.Ş. yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı A.M.Ş.'ye geri verilmesine, 25.12.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.