 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/5076
Karar No : 1996/6528
Tarih : 09.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacılar vekili avukat Ş.A. ile davalı vekili avukat B.C. geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davacı yanın yükleniciyle yaptığı kat karşılığı inşaat sözleşmesinde kendisine bırakılması kararlaştırılan bağımsız bölümleri üçüncü kişilere satmış olmasının davada ileri sürülen taleplerin incelenmesine engel sayılmadığı gibi bağımsız bölümlerdeki miktar küçüklüğünün açık ayıp değil, eksik iş olarak nitelenmesi gerekmesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacılardan M.K. üzerinde inşaat yapılması kararlaştırılan taşınmazdaki arsa payının tamamını 16.6.1992 gününde diğer davacı M.Ö.'ye yöntemince devretmiş bundan sonra bu davacı ile yüklenici arasında 25.6.1992 tarihli düzenleme şeklinde daire karşılığı inşaat sözleşmesi yapılmıştır. Anılan sözleşmede arsa sahibi Mehmet'e bırakılması öngörülen bağımsız bölümlerin yüzölçümleri hakkında açık bir hüküm yer almamakta, binanın plan ve projesine göre inşa edilerek arsa sahibine bu şekilde teslimi kararlaştırılmış bulunmaktadır. Yerinde yapılan keşif sonucu alınan 24.5.1995 asıl ve 12.9.1995 günlü ek raporda yapının tasdikli projesine uygun inşa edildiği saptandığından davacı arsa sahibi kendisine bırakılması kararlaştırılan daire alanlarındaki eksiklik bedelini talep edemez mahkemece değinilen bu husus gözardı edilerek dairelerin 135.100 m2 alanında yapılması kararlaştırılmışcasına istemin bu bölümünün hüküm altına alınması davacı Mehmet ile yüklenici arasındaki 25.6.1992 günlü sözleşme hükümlerine aykırıdır. Öte yandan, yapının ortak yerlerinden sayılan otopark ve sığınaktaki alan eksikliğinden davacının kat irtifakı payı oranında talepte bulunabileceği düşünülmeden bu kalan istemin davacının arsa payı oranı üzerinden hüküm altına alınması da doğru olmamıştır. Diğer taraftan özellikle tesisatla ilgili bir bölüm eksik ve kusurlu işlerin açık ayıp niteliğinde olduğu bir yana itilerek arsa sahibi Mehmet'in ihbar ya da işin teslimi sırasında itirazı kaydı olmadığı gözardı edilip batarya, madeni şifon bedelinden ötürü istemin kabulü de yanlış olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentde açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentde yazılı sebeplerle hükmün BOZULMASINA, 750.000 TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalıya verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya iadesine, 9.12.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.