 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/474
Karar No : 1996/2010
Tarih : 09.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm davacı vekili ile davalı Yaşar vekillerince temyiz edilmiş, cevapla davacı vekili duruşma istemiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili avukat M.G. ile davalı Yaşar vekili avukat Y.İ. geldi. Davalı Hüseyin gelmedi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle dava dilekçesinde alacağın "ticari faizi" ile birlikte tahsilinin talep edilmesine, 3095 sayılı Kanun'un 1. maddesince de buna hükmedilmiş olmasına, aynı Kanun'un 2. maddesine uygun istemde bulunulmamasına göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalılardan Yaşar'ın temyiz itirazlarına gelince;
Yanlar arasında işin davalı Yaşar'a ait binada yapıldığı hususu çekişmeli değildir. Ne var ki bu davalı davacı yüklenici ile akdi ilişkisi bulunmadığını, işi diğer davalı Hüseyin'e yaptırarak bedelini de ona ödediğini savunmuştur. Gerçekten, davalı Hüseyin'in imzasını içeren 20.6.1994 ve 28.6.1994 günlü belgelerden işin Hüseyin tarafından üstlenildiği ve iş bedelinin de ona ödendiği anlaşılmaktadır. Davalı iş sahibi Yaşar ile akdi ilişkinin varlığını kanıtlamak zorunda olan davacı, bu iddiasını başkaca delillerle kanıtlayamadığına göre akdi ilişkinin varlığı konusunda yemin teklif hakkı hatırlatılmalı, bu davalı hakkında oluşacak sonuca uygun bir hükme varılmalıdır. Mahkemece deyinilen yönler üzerinde durulmaksızın eksik araştırma ve incelemeyle davacı ve davalılardan Yaşar arasında akdi ilişki varmışçasına yazılı şekilde karar kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenlerle davalılardan Yaşar yararına BOZULMASINA 1. bent gereğince davacının temyiz itirazlarının reddine, 750.000 TL. duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalı Yaşar'a verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalı Yaşar'a iadesine, 9.4.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.