 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/1654
Karar No : 1996/1996
Tarih : 09.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, davanın konusu TTK'nun 12 ve 21. maddeleri uyarınca ticari iş niteliğinde olduğundan ve davada talep olunan iskonto faizinin 3096 sayılı Yasa'nın 2/3. maddesinde işaret edilen reeskont faizini içerdiğinin de kabulü gerektiğinden ve 17.08.1992 tarihindeki reeskont oranının % 54,50 olduğu dairemizde mevcut resmi belgelerden anlaşıldığından ve sonraki dönemdeki reeskont faizi oranının hükmün infazında tesbiti mümkün olduğundan bu oranda faiz yerine alacağı yasal faiz yürütülmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi için yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç bulunmadığından HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3. satırında yer alan (kanuni faizi) kelimelerinin karardan çıkartılarak yerine (% 54,50 ve değişen oranlarda reeskont faizi) ibaresinin yazılmasına ve hükmün değiştirilmiş bu şekli ile düzeltilerek ONANMASINA, 1. bent gereğince sair temyiz itirazlarının reddine, 21.01.1982 tarih 2588 sayılı kanunla değiştirilen 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesine eklenen (3) bendi gereğince davacı idareden harç alınmasına yer olmadığına, 09.04.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.