 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/6816
Karar no : 1995/7367
Tarih : 12.12.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı 3. kişi vekili tarafından istenmiş (...) olmakla (...) gereği düşünüldü:
KARAR : Dava üçüncü şahsın istihkak iddiasının kaldirilması istemine ilişkindir.
Davalı banka bu davada mahcuzlar üzerinde rehin hakkı bulunduğunu savunmuş, diğer delilleri yanında buna dair rehin sözleşmesine de delil olarak dayanmıştır. Gerçekten, 26.09.1994 tarihindeki haciz bankaya ait depoda yapıldığına, dolayısıyla mercimek mahsulü banka elinde haczedildiğine göre, borçlunun menkul mal zilyedliğini bankaya devrettiğinin, bu şekilde davalı banka yararına mahcuzlar üzerinde rehin hakkı tesis edildiğinin kabulü gerekir (MK. m. 853). Somut olayda mercimekler banka elinde haczedildiği için, bankanın bunların rehin sözleşmesi kapsamında kaldığını ayrıca ispatı gerekmez. Bu bakımdan mercice, ispat külfetinin tayininde yanılgıya düşülerek mahcuz mercimeklerin rehin sözleşmesi kapsamı dışında kaldığı olgusunun benimsenmesi yanlıştır. Kaldı ki borçlu ile banka arasındaki genel kredi sözleşmesinin 9, 10 ve 12. maddeleri gereğince bankanın borçluya ait (banka elinde bulunan) eşya, mal ve paralar üzerinde hapis ve rehin hakkı bulunduğu gibi, alacak miktarı ile sınırlı olsa da MK.nun 864. maddesi hükmünce bankanın muaccel alacağı sebebiyle borçluya ait mal üzerinde hapis hakkının bulunduğu da kuşkusuzdur.
SONUÇ : Öyleyse davanın reddi yerine yazılı gerekçelerle kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. (12.12.1995)