 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/6478
Karar no : 1996/1958
Tarih : 08.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili avukat İ.A. ile davalı vekili avukat Y.A. geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle dava cezai şartın tahsiline ilişkin olup, davacının tesisteki eksik ve kusurlu işler için şartları varsa ayrıca tazminat davası açabileceğine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Taraflar arasındaki sözleşmenin 3. maddesinde, eserin 15.6.1990 da teslimi kararlaştırılmış olup, bu sürenin uzatıldığı ve belirtilen tarihte ya da iddia edildiği gibi 29.6.1990 da tesisin işletmeye hazır olduğu davalı yanca ispatlanmamıştır. 13.7.1990 tarihinde tarafların bir araya gelerek düzenledikleri tutanakta, tesiste birtakım eksiklerin bulunduğu anlaşılmakta ise de işletmeye alındığı kabul edilmiştir. Eserdeki eksikliklerin, eserin kabulüne engel teşkil etmeyecek nitelikte olduğu ve aynı yılın ağustos ayında yapılan tahlillerin ise ilgili yönetmeliğe uygun bulunduğu görülmektedir. Bu durumda 13.7.1990 tarihinden sonraki dönem için davacının cezai şart talebinin reddedilmesi doğru ise de bu tarihe kadar teslim kanıtlanmadığından mahkemece 15.6.1990 ile 13.7.1990 arasındaki günler için cezai şart talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın tamamının reddedilmesi doğru görülmemiştir hükmün bozulması gerekmiştir.
SOUNÇ : Yukarda 2. bentte açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, 1. bent gereğince davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 100.000 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınarak duruşmada vekille temsil edilen davacıya verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine, 8.4.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.