 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/4851
Karar no : 1995/4805
Tarih : 19.9.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
2004/m.97/a
KARAR : Davacı tarafından verilen dava dilekçesinde 18.6.1993 tarihinde yapılan hacizde haczedilen malların kendisine ait olduğu iddiasıyla istihkak iddiasında bulunulmuş,
Davalı alacaklı vekili davanın reddini istemiş,
Mercice davanın kabulüne karar verilmiş, bu karar davalı alacaklı tarafından, temyiz edilmiştir.
Borçlu aleyhine yapılan icra takibi sonucu haczedilen malların kendisine ait olduğu iddiasıyla 3. şahıs tarafından dava açılmıştır. Borca konu olan bononun düzenleme tarihinin 9.3.1993 vade tarihinin 8.6.1993 olduğu belirgindir. Davacı ile davalı borçlu 10.6.1993 tarihinde anlaşmalı olarak boşanmışlardır. Toplanan kanıtlardan bu boşanmanın tarafların hacizden kurtulmak amacıyla yapıldığı anlaşılmaktadır. İİK. 97/a maddesi gereğince bir menkul malı elinde bulunduran kişi onun maliki sayılır. Burada mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Davacı 3. kişi yasal karinenin aksini yeterli ve inandırıcı bir biçimde ispat edememiştir. Somut olayda dinlenen tanık beyanı bu karinenin aksini ispata yeterli değildir. Bu nedenle davanın reddi gerekirken, kabulü usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı alacaklı yararına BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalı alacaklıya geri verilmesine, 19.9.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.