 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/1460
Karar no : 1995/3327
Tarih : 5.6.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı karşı davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki sözleşmenin konusunu oluşturan dekorasyon yapılması işinin teslim süresi saptanmamış isede; 1987 yılında işe başlandığı ve 1989 yılında uyuşmazlık çıkınca kalan kısmın bırakıldığı dosyadaki belgelerden anlaşılmaktadır. Dava konusu yapılan işlerin hangi yılda yapılmış olduğu taraflardan sorulup, uyuşmazlık olan işler hakkında tanıklardan gerekli açıklama istenmeli ve böylece her bir işin yapıldığı yıllar saptandığı takdirde, o yıllara ait rayiç bedellere göre hüküm kurulmalı, her bir işin yapıldığı yıl tespit edilemediği takdirde, ortalama bir tarih esas alınarak mahalli rayiçler tespit edilip buna göre karar verilmelidir. Mahkemece, dekorasyon işlerinin tümünün 1989 yılında yapıldığı kabul edilip buna göre hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3-Davacı yüklenici, yapmış olduğu işlerin bir kısmını henüz yerine takmadığı ve bunların bedelini de talep edip hüküm altına alındığı halde, davacıda kalan malzemelerin davalıya iadesine karar verilmesi de keza bozma nedenidir.
4-Davalı ve karşı davacı iş sahibi, davacı yükleniciye 12.320.000 TL. ödeme yaptığını savunmuş, davalı, ise toplam 1.500.000 TL. ödeme yapıldığını kabul ederek fazlasını inkar etmiştir. Davalı ve karşı davacı, gerek karşı dava dilekçesinde (v.s) delil demek suretiyle yemin deliline dayanmış sayılacağına, gerekse bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde yemin deliline dayandığını bildirdiğine göre, davalının, fazla ödeme savunması hakkında davacıya bir yemin teklifine hakkı bulunduğu hatırlatılması gerekirken, bu yönün gözardı edilmesi de bozmayı gerektirir.
5-Ek dava 10.10.1994 tarihinde açıldığı halde, ek dava konusu olarak hüküm altına alınan miktara ilk davanın açıldığı 12.1.1990 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın 2,3,4 ve 5.bentlerde açıklanan nedenlerle davalı ve karşı davacı yararına BOZULMASINA, l.bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, 750.000 TL. duruşma avukatlık ücretinin davacı ve karşı davalıdan alınıp, kendisini duruşmada vekille temsil ettiren davalı ve karşı davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı karşı davacıya geri verilmesine, 5.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.