 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/5354
Karar no : 1995/233
Tarih : 23.01.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davada davalı olarak Ankara Anadolu Lisesi Müdürlüğü-nün gösterilmiş olması temsilcide hata niteliğinde olup 10.3.1994 tarihli dilekçe ile davanın M.E.Bakanlığına yöneltilmiş bulunmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı yüklenicinin davadan önce temerrüt ihtarı yoktur. Bu nedenle davalı dava tarihinden itibaren temerrüde düşmüş sayılır. Dava dilekçesinde reeskont faizi talep edilmiş isede; mahkemece dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmiş ve davacı temyiz isteminde bulunmadığından bu yön davalı yararına usuli kazanılmış hak oluşturmuştur. Bu nedenle dava tarihinden itibaren % 30 yasal faize hükmedilmesi gerekir.
3-Davacının, dava tarihine kadar faiz talebi yoktur. Davacı dava tarihine kadar munzam zarar isteminde bulunmuştur. Ancak somut olarak dava tarihine kadar gerçekleşmiş munzam zararını ispat etmemiştir. Davacı, daha fazla faiz ödeyerek borç para aldığını somut olarak ispat etmediği gibi, alacağının geç ödenmesinden dolayı borç almak zorunda kaldığını da kanıtlamamıştır. "Öte yandan BK.nun 105/1.Maddesine göre munzam zarara hükmedilebilmesi için de davalının temerrüde düşürülmesi gerekir. Yukarıda açılandığı üzere davadan önce davalının temerrüde düşürüldüğüde kanıtlanmamıştır. Buna rağmen bilirkişinin soyut bir munzam zarar hesabının esasa alınarak hüküm kurulması da keza usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. ve 3. bentlerde açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA. 1. bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, 23.1.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
