 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E:1994/4854
K:1995/1512
T:16.03.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle taraflar arasında düzenlenen 21.10.1991 tarihli Hesap Kapatma Anlaşmasında davacı ve karşı davalı şirketin davalı ve karşı davacı yüklenici firmaya geminin onarımından dolayı 825.000 ABD Doları borçlu olduğu ve bu borcun 8 taksitte ödenmesinin kararlaştırılmış bulunmasına, iş sahibinin bu anlaşma gereğince 5 taksit tutarı olan 459.000 ABD Doları ödedikten sonra geriye kalan 3 taksit tutarını ödemekten kaçındığı, iş sahibi şirket bu hesap kapatma anlaşmasını baskı altında imza ettiğini taksit ödemeleri sırasında ileri sürmediği gibi 1 yıl içerisinde bu anlaşmanın fesih ve iptali için bir davada açmadığından, bu anlaşmanın geçerli olduğunu kabul etmiş sayılacağına, diğer davalı Z... Gemi İşletmeleri A.Ş. nin dava konusu geminin işletmecisi sıfatıyla 25.07.1991 tarihli faks ile geminin maliki olan diğer davalının edimini garanti ettiği ve keza daha sonra 09.09.1991 tarihli uyarı faksıyla da tamirin sonuçlanması ve fiyatlarını istemek suretiyle önceki garanti faksını teyit ettiğinin anlaşılmasına ve dosyadaki diğer yazışmalarında Z... Gemi İşletmeleri A.Ş. tarafından yapılmış olduğuna, keza 21.10.1991 tarihli anlaşmayla taraflar arasında hesap kesilip ilişkinin sona erdirilmiş bulunmasına göre, davacı ve karşı davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki 06.09.1993 tarihli bilirkişi raporunda iş sahibi firmanın 824.00 ABD. Doları borçlu olduğu ve daha tarihine kadar 459.00 dolar ödendiğinden geriye 365.000. dolar borcun kaldığı belirtildiği halde, mahkemece 367.000 doların davalılardan tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3-Dava dilekçesinde doların fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden karşılığının tahsiline karar verilmesi istenmiş ve mahkemece de bu şekilde karar verildiğine göre, 3095 sayılı kanunun 4.maddesine 3678 sayılı kanunla eklenen 4/a maddesi gereğince, sözleşmede daha yüksek akdi veya gecikme faizi kararlaştırılmadığından, yabancı para borcu için Devlet Bankalarının o yabancı para ile açılmış 1 yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranını uygulanması gerekir. Buna rağmen mahkemece istekle bağlı kalındığından bahisle dava dilekçesindeki harca esas dava değeri olarak gösterilen 2.936.000.000. TL. ye dava tarihinden itibaren %54.50 ve değişen tarihlere göre değişen oranlarda reeskont faizi yürütülmesine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Davacı ve karşı davalılar 12.09.1994 tarihli temyiz dilekçelerinin 11.sahifesinin (e) bendinde bu yöne temyiz nedeni yaptıklarına göre yukarıda anılan kanunun hükmü gereğince yabancı para borcuna faiz yürütülmesi gerektiğinden hüküm bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın (2) ve (3) bentlerde açıklanan nedenlerle davacı ve karşı davalılar yararına BOZULMASINA, (1) bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine 250.000 TL duruşma vekalet ücretinin davalı ve karşı davacıdan alınarak, davacı ve karşı davalılara verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılar-k.davalılara geri verilmesine, 16.03.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
