 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E:1994/4650
K:1994/7925
T:27.12.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Davacı, Ankara A... Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi onarım inşaat işini 500.000.000. lira keşif bedeli olarak 1993 yılında alıp ikmal ettiğini, ancak sözleşmenin imzalandığı sırada henüz 1990 yılı Bayındırlık birim fiyatlarının ilan edilmediğini ileri sürerek 1992 yılı ile 1993yılı fiyatları arasında oluşan (315.385.888) liranın, işin teslim tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsilini, talep ve dava etmiş, Mahkemece alınan bilirkişiler kurulu raporu dayanak yapılarak davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı, yaptığı işin 1993 yılı fiyatlarıyla bedelinin (815.385.888) TL. 1992 yılı fiyatının ise 500.000.000. lira olduğunu belirterek aradaki (315.385.888) liralık farkın tahsilini istemektedir. Bilirkişilerce aynı yöntem benimsenerek davacı alacağı hesaplanmıştır.
Oysa dosyada mevcut sözleşme ve eklerin incelenmesinden 1.keşif özetinde bulunan (499.974.748) liralık meblağın 1992 yılı birim fiyatlarıyla hesaplanmasına rağmen bu fiyatlara tahmini %55 lik 1993 yılı fiyat artışının da eklendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda sözleşme fiyatında zaten 1993 yılı artışı da öngörüldüğünden davacıya yeniden fiyat farkı verilmesi mükerrer ödemeye neden olabilecek niteliktedir. Raporda bu konularda bir açıklama bulunmamaktadır. O halde mahkemece, hükme dayanak yapılan bilirkişiler kurulu raporu iki Sayıştay denetçisi ve bir hukukçudan oluşan kişilerce verilip bu heyette işin uzmanı bir inşaat mühendisi bulunmadığından yeniden oluşturulacak bir heyetten değinilen yönleri karşılayacak şekilde rapor alınmak 1990 yılı fiyatlarının mükerrer hesaplanıp hesaplanmadığı tartışılmak, mükerrer olmasına rağmen %55 üzerinde bir fiyat artışı yoksa talebi reddetmek, bunun üzerinde bir artış varsa ona göre davayı sonuca bağlamak gerekirken, eksik incelemeyle ve işin ehli kişilerden oluşmayan rapora dayanılarak davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Öte yandan davalının BK. 101'e uygun şekilde temerrüde düşürüldüğü tarih araştırılmadan faize 12.02.1993 tarihinden itibaren hükmedilmesi de yerinde değildir.
Açıklanan nedenlerle hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ:Yukarıda 2.bentte açıklanan sebeplerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 1.bent gereğince davalı Bakanlığın sair temyiz itirazlarının reddine, 27.12.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
