 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/4552
Karar no : 1995/982
Tarih : 23.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
1-Yüklenici tarafından açılan dava da; inşaatın yapılacağı arsa zemininde mevcut küskülük toprağın kayma özelliği, zeminde çıkan su nedeniyle bina yapı maliyetinin aşırı etkilendiği öne sürülerek önceden tahmin edilemiyen ve işin yapılmasını son derece zorlaştıran bu olgudan ötürü edimler arasındaki dengenin bozulduğu bildirilip, sözleşmenin feshi ile akdin ifası uğruna sarfolunan 65.000.000 TL. nın tahsili ve 70.000.000 TL.lık teminat senedinin iptali talep edilmiştir. Bu iddir şekli uyuşmazlığın BK. nün 365. maddesi 2. fıkrası hükmünce incelenerek çözümünü zorunlu kılmaktadır. öyleyse mahkemece, uzman kişilerde: oluşturulacak bilirkişi kuruluna (HUMK. m.284) yüklenicinin anılan yasa hükmü uyarınca akdin feshini talep hakkı doğup doğmadığı incelettirmeli, birleştirilen davadaki istek kalemleri de fesih talebinin haklılık durumuna uygun değerlendirilerek hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Değinilen hususlar gözetilmeden eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
2-Borçlusu davalı yüklenici, lehtarı davalı olan 22.3.1991 tanzim tarihli 70.000.000 TL. bedelli senedin "teminat senedi" olduğu senet arkasında yazıldığı halde, bu senedin cezai şart karşılığı düzenlendiğinin benimsenmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3-Davacı yüklenici yapmış olduğu yararlı masrafları açtığı bağımsız dava da talep ettiğine, bu işlek kısmen haklı bulunduğuna göre, bu meblağın davalı dan ayrıca tahsilinin hüküm altına alınması yerine yazılı şekilde mahsup işlemi yapılarak yüklenicinin davasının tümüyle reddi de kabul şekli bakımından doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın (1), (2) ve (3). bentler de açıklanan nedenlerle davacı yüklenici yararına BOZULMASINA, 250.000 TL. duruşma vekillik ücretinin davalı dan alınarak yükleniciye verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya iadesine, 23.2.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.