 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/4489
Karar No: 1994/1968
Tarih: 30.3.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davalının yapımını üstlendiği süt. fabrikasında bazı sistemleri yapıp teslim etmediğinden kullanılmayan parçalar bedeli 5 milyon, mahrum kalınan kar karşılığı 30 milyon ve duyulan üzüntü nedeniyle manevi tazminat olarak 15 milyon olmak üzere toplam 50 milyon TL.nin tahsili dava edilmiş-, işin yarıda kalmasına davacının neden olduğu, temin edilen parçaların eskiliği iddiasıyla davanın redde istenilmiş, istemin kısmen kabulüne dair karar her iki yanca temyiz edilmiştir.
1 ) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz nedenleri yerinde değildir.
2) Yanlar arasındaki sözleşme 21.7.1982 tarihinde yapılmış, işin süresi toplam 40 gün olarak kararlaştırılmıştır. Öngörülen takvime göre yapılan işten fazla ödeme yapıldığı daha önce yanlar arasında görülen dava sonucu kesinleşen hükümle sabittir. Davacı ücret borcunu yerine getirdiği halde davalının yapım borcunu yerine getirmemesine kayıtsız kalmak suretiyle zararın ağırlaşmasına neden olmuştur. Kararlaştırılan sürede iş yapılmadığına göre davalının davacı tarafından uyarılıp mutemerrit duruma düşürülmesi gerekir. Davacı bu yolu benimsemeyip beklemekle geçen sürenin tamamı için mahrum kalınan kar isteminde bulunamaz. Mahkemece yapılacak iş; sözleşmede kararlaştırılan 40 günlük süreyi müteakip davacının davalıyı temerrüde düşürmesi için. gereken makul bekleme ve ihtar süresini tayin etmek, buna işin başka bir yükleniciye yaptırılması halinde geçecek süreyi eklemek ve bulunacak bu süre için ve o tarihteki rayiçler itibariyle makina mühendisinden değil süt işletmeciliği konusunda bilgi sahibi bilirkişiden mahrum kalınacak kar hakkında görüş almak, parça bedelleri bakımından da 1984 yılı itibariyle değil belirlenen süre tarihi itibariyle dinlenen makina mühendisi bilirkişiden ek raporla değer tesbit ettirmek suretiyle hükme varmaktan ibarettir. Oysa, davacının kayıtsızlığıyla artan zarardan da davalıyı sorumlu kılar şekilde ve kar mahrumiyeti konusunda uzman olmayan kişiden alınan raporla sonuca varılmış olmakla karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte yazılı nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA ve aşağıda yazılı bakiye 10.000 lira ilam harcının temyiz ederi davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 30.3.1994 gününde , oybirliğiyle karar verildi.