 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1993/2367
K. 1994/429
T. 31.1.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAT KARŞILIGI İNŞAAT SÖZLEŞMESİ
FAZLA YAPILAN BÖLÜMLERİN TAKSİMİ
KARAR ÖZETİ: Kat karşılığı inşaat sözleşmesinde, kararlaştırılanın aksine, sonradan, fazla bölümler yapılmışsa, esas olan; fazla yapılan bölümlerin sa4ece yükleniciye bırakılmayıp, paylaşılmasıdır.
(818 s.BK.m.355,356)
Mahalli mahkemesinden verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olup, davanın değeri 4.000.000 lirayı aşmadığından 3156 sayılı Kanunla değiştirilen HUMK.nun 438/1. maddesi hükmü gereğince incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Taraflar arasında düzenlenen 15.6.1989 tarihli sözleşme uyarınca inşaatta üç dükkan ile onyedi dairenin yapılacağı ve bunlardan iki dükkanla yedi dairenin davalıya, bir dükkan ile on adet dairenin de müteahhide verileceği kararlaştırılmış iken, sonradan zemin katta bir dükkan ile bodrum katta bir depo fazladan yapılmıştır. Davacılar tarafından yapılan kat irtifakında bütün bağımsız bölümler arsa sahibi adına gösterilmiş, 8.5.1990 günlü vekaletnamede ise dava konusu (A) blok zemin kattaki on nolu dükkan arsa sahibi uhdesinde, bırakılmak şartı ile (B) blok onbir nolu depo da dahil olmak üzere oniki adet bağımsız bölüm için yüklenicilere satış yetkisi verildiği görülmüş, davacılar bu vekaletnameye müsteniden işlem yaptıkları halde on nolu dükkanın satış yetkisi verilmesine karşı çıkmamışlardır. Bu durumda, inşaatta fazladan yapılan bağımsız bölümlerin vekaletnamede belirtilen şekilde paylaşılarak bodrumdaki deponun davacılara, dava konusu on nolu dükkanın ise davalıya bırakıldığı sonucuna varılmaktadır. Esasen sözleşmede aksine hüküm olmadığı için fazla yapılan bölümlerin paylaşılması esas olup, tamamının yükleniciye verilmesi için geçerli bir neden de yoktur. Bu durumda sabit görülmeyen davanın reddi yerine kabulünde isabet bulunmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına (BOZULMASINA) istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya gen verilmesine, 31.1.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.