Mahalli mahkemesinden verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı vekili dava dilekçesinde; taraflar arasında 31.12.1979 tarihinde yapılan sözleşme ile davalının müvekkiline ait inşaat işini üstlendiğini 31.12.1980 tarihine kadar işlerin bitmesi gerekirken bitmediğini, 15.2.1985 tarihinde ikinci bir sözleşme yapılarak bir kısım işlerin daha yapımının öngörüldüğünü, 30.10.1985 tarihine kadar tüm işlerin bitirilmesi gerekirken bitirilmediğinden ikinci sözleşmenin feshedildiğini ve ödenen paraya karşılık bir dükkan ile arsa verildiğini, kalan işler için başkası ile sözleşme yapılmış ise de, davalının yaptığı işlerin kusurlu olup yıkılması gerektiğini belirterek, 60.000.000 TL. tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı vekili savunmasında; davanın yerinde olmadığını ileri sürerek, reddini istemiştir.

Mahkemece; 54.141.932 TL.nın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

 

Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

 

Taraflar arasında 31.12.1979 ve 15.2.1985 tarihlerinde yapılan sözleşmelerle, davalının davacıya ait inşaat işini üstlendiği bir kısım işlerin yapılmasına rağmen belirtilen sürede davalının yükümünü tamamen yerine getirmediği ve yapılan 4.500.000 TL. ödemeye karşılık davalının davacı iş sahibine bir dükkan ile arsa verdiğinde bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Ancak davacı, davalının yapmış olduğu inşaatın da kusurlu yapıldığını ve yıkılması gerektiğini, belediyece de inşaatın durdurulduğunu belirterek tazminat isteminde bulunmuştur. Niksar Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1990/119 Değ. İşl. sayılı tesbit dosyasındaki 28.9.1990 tarihli bilirkişi raporunda, beton tabancası ve blok numuneler üzerinde yapılan laboratuvar incelemesine göre mevcut yapının inşaatına devam edilmesinin mümkün olmadığı ve böylece yıkılması gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, davalı yüklenicinin ayıplı iş meydana getirdiği ve ağır kusurlu olduğunun kabulü gerektiğinden davacı tazminat istemine haklıdır. Nevar ki davacı 30.10.1985 tarihinde inşaatın bitmesi gerektiği halde, bitirilmeyince makul bir süre içerisinde işin yapımını başka birisine vermesi gerekirken dava tarihi olan 5.12.1990 tarihine kadar beklemiş ve zararın artmasına kendi davranışı ile sebep olmuştur. Bu nedenle işin başkasına verilmesi için geçecek makul süre belirlenerek bu süre nazara alınmak suretiyle davacının zararının ne miktarda olduğu uzman bilirkişilerden oluşan kurula hesaplattırılarak bulunacak miktardan da 4.500.000 TL. tenzil edilmek suretiyle hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirdi.

 

Öte yandan, mahkemece tesbit bilirkişilerinden ek rapor alınmasına karar verildiği halde, bilirkişilerden sadece birisinden ek rapor alınmış olması da doğru değildir. O halde, bütün bu hususlar nazara alınmaksızın eksik inceleme ve yanlış değerlendirme sonucu yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına (BOZULMASINA), istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 21.12.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972