 |
T.C.
Y A R G 1 T A Y
15. Hukuk Dairesi
E. 1992/4618
K. 1992/5448
T. 23.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
FATURA TEBLİĞİ
iŞİN YAPILACAĞININ İSBATI
ÖZET Fatura davalıya tebliğ edilmiş ve sekiz gün içerisinde itirazda bulunmamışsa, TTK.nun 23/2. maddesi uyarınca münderecatını kabul etmiş sayılır. Ancak, bu durum sadece faturada belirtilen miktarların kesinleşmesi sonucunu doğurur. Yoksa işin de yapılmış olduğunun kabulünü gerektirmez.
(6762 s. TTK. m. 23/2)
Taraflar arasındaki davanın (Bartın Sulh Hukuk Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 27.2.1992 tarih ve 1156–150 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
1– Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2– Davalı davaya cevap vermediği, duruşmaya da gelmediği için usul hükümlerine göre davayı inkar etmiş sayılmaktadır.
Davacı vekili iddiası ile ilgili olarak yapılan işe ait 1.10.1991 tarihli fatura ibraz etmiş ise de, bunu davalıya usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği ve bu suretle münderecatının kesinleşip kesinleşmediği hususu araştırılmamıştır. Fatura davalıya tebliğ edilmiş ve sekiz gün içerisinde itirazda bulunmamışsa TTK.nun 23/2. maddesi uyarınca münderecatını kabul etmiş sayılır. Ancak bu durum sadece faturada belirtilen miktarların kesinleşmesi sonucunu doğurur, yoksa işin de yapılmış olduğunun kabulünü gerektirmez. Uyuşmazlık olması halinde işin yapıldığının kanıtlanması gerekir. Fatura davalıya tebliğ edilmemiş ise kesinleşmesi söz konusu olamayacağından nazara alınması da mümkün değildir. Bu durumda davacının yaptığını iddia ettiği çamaşır makinası tamir ve bakımı ile ilgili varsa diğer delillerinin ibraz ettirilerek bu konuda uzman olan kimseler arasında seçilecek bir bilirkişi marifetiyle inceleme yaptırılarak BK.nun 366. maddesindeki esaslar dairesinde alacak miktarı bulunarak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş olup hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentle yazılı sebeplerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentle açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 23.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
