 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1992/3336
K: 1993/708
T: 22.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 17.3.1992 tarih ve 119-167 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili avukat İrfan Özkan geldi. Davalılar Vekilleri yapılan tebligata rağmen gelmediler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kâğıtlar okundu gereği konuluşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekili davalılardan tahsilini istediği yabancı paranın aynen veya mümkün olmadığı takdirde karar tarihindeki resmi kur üzerinden Türk Lirası karşılığına hükmedilmesini istemiştir. Mahkemece davalıların İstanbul 18. Noterliğinden keşide edilen 25.8.1988 tarihli ihtarname ile bunun tebliği ve verilen süreye göre 14.9.1988 tarihinde temerrüde düştükleri kabul edilerek, bu tarihteki kur esas alınmak suretiyle yazılı olduğu şekilde karar verilmiştir.
Davalılar her ne kadar 14.9.1988 tarihinde temerrüde düşmüşlerse de, davacıya ödeme yapılmamış olup temerrütleri devam etmektedir. Bu itibarla olayda uygulanacak kur temerrüt tarih değil, dava tarihindeki kur esas alınmalıdır. Nitekim, Yargıtay uygulaması da bu doğrultudadır. (Bkz.11.H.D.23.12.1991 gün ve E.1990/6,K.1991/6801 sayılı kararı)
Bu itibarla mahkemece dava tarihindeki kur gözetilmek suretiyle davacının talep edebileceği alacak miktarı saptanarak, bundan daha önce kendisine 28.8.1991 de ödenen (781.200) TL 13.8.1985 de ödenen (1.661.711) Tl. olmak üzere toplam (2.445.911) TL. Tenzil edilerek hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, aksine düşünce ile yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Yukarda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ve 2 numaralı bentte yazılı nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, davacı duruşmada vekille temsil edildiğinden 24.800 TL. Duruşma vekillik ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 22.2.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
