 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1992/1016
K: 1992/1746
T: 02.04.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı vekili dava dilekçesinde talep ettiği alacağa yasal faiz talep etmiş olup, TTK'nun 9/son maddesi ile 3095 sayılı yasanın 1. maddesi uyarınca yasal temerrüt faizi % 30 olduğu halde, talep aşılmak suretiyle kademeli olarak reeskont faizine hükmedilmiş olması doğru değildir. Diğer taraftan davacı taraf davada Ocak/1989 tarihinden itibaren yasal faiz istemiştir. Dava tarihinden önceki bir tarihten itibaren temerrüt faizi istenebilmesi için borçlunun temerrüde düşürülmüş olması gerekir. Davacı bu konuda davalıya Ankara 10. Noterliğinin 20.6.1989 gün ve 28187 sayılı ihtarını keşide etmiş olup, bu ihtarın hangi tarihte davalıya tebliğ edilmiş olduğu saptanarak bu tarihe 15 günlük ödeme süresi de eklenerek davalının o tarihte temerrüde düştüğü kabul edilmek suretiyle saptanılacak tarihten itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi icap eder.
Mahkemece yukarıda açıklanan bu hususlar gözetilmeksizin yazılı olduğu şekilde temerrüt faizine hükmolunması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Yukarıda 1 numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine ve hükmün 2 numaralı bentte yazılı nedenle davalı yararına BOZULMASINA, 2.4.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
