 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1991/5000
K. 1992/1243
T. 12.3.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KISA VADELİ KREDİ
REESKONT FAİZ ORAN1
ÖZET Davacılar, dava dilekçesinde % 60 ıskonto faizi talep etmiş ise de, 3095 sayılı Kanunun 2/3. maddesi uyarınca T.C. Merkez Bankası 'nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranında faiz talep edilebileceğinden, dava tarihi itibarıyla T.C. Merkez Bankası'ndan reeskont faiz oranı sorularak buna göre temerrüt faizine hükmedilmesi gerekir.
(3095 s. Faiz K. m. 2/3)
Taraflar arasındaki davanın, (Menemen Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 8.5.1991 tarih ve 694-235 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar vekillerince istenmiş olmakla: dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü:
1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, özellikle uyuşmazlığa esas olan sözleşme hükümlerine göre tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Yanlar arasındaki sözleşmenin 2. maddesinde yer alan; "çıkacak olan daire sayısının % 23 arsa sahibinin, O/~ 77'si ise müteahhidindir" hükmü ile duraksamaya yer vermeyecek şekilde taksimde daire sayısının esas alınacağı kararlaştırılmış, toplam kaç daire yapılacağı bir yana bırakılmıştır. Halen 122 daire ile -4 daire yerine- 8 dükkan olmak üzere 130 bağımsız bölüm yapıldığı, bunun 126 daireye denk olduğu uyuşmazlık konusu değildir. Buna göre % 23'den davacıya 28.98 daire verilmesi gerekir.
Oysa, 20 daire ile 4 daire karşılığında 8 dükkan olmak üzere toplam 24 daire verilmiştir. Bu durumda davacı yanın 4.98 daire bedeline dair talebinin kabulü gerekir.
Sözleşme eki "vaziyet planında" belirlenen parseller üzerindeki daire ve dükkanların davacılara verilmesi sözleşmede yanların serbest iradesiyle öngörülmüş olduğu için bu bağımsız bölümlerin değerli olması sonuca etkili olamaz. Arsa sahibinin bu parsellerdeki dairelerin değerini düşünerek % 23'e rıza gösterdiği kabul edilmelidir. Mahkemece yapılacak iş, davacılara ait daireler dışında kalan 102 dairenin dava tarihine göre değerini bilirkişilere hesaplattırmak ve bulunacak ortalama daire değerinin taleple bağlı kalınarak 4.98 katı esas alınarak sonuca gitmekten ibaret iken, bu konuda bilirkişilerin yerinde olmayan hesap şekline itibar edilerek yazılı şekilde karar verilmesi yerinde değildir.
3) Davacılar, dava dilekçesinde % 60 ıskonto faizi talep etmiş ise de, 3095 sayılı Kanunun 2/3. maddesi uyarınca T.C. Merkez Bankası'nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranında faiz talep edilebileceğinden, dava tarihi itibariyle T.C. Merkez Bankası'ndan reeskont faiz oranı sorularak buna göre temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize karar verilmesi de kabule göre isabetli olmamıştır.
SONUÇ Yukarda 1. bendde yazılınedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bendde yazılı nedenlerle hükmün davacılar (2) nolu bendde yazılı nedenlerle taraflar yararına (BOZULMASINA), davacılar duruşmada kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden 24.800 lira vekalet ücreti tayini ile davalıdan alınıp davacılara verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara iadesine, 12.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.