Taraflar arasındaki davanın, (Bursa 4. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 14.2.1991 tarih ve 719-93 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

 

2- Taraflar arasında ilki tarihsiz, diğeri 29.7.1988 tarihli iki adet sözleşme imzalanmış, bu sözleşmelerde davalı yüklenici davacılara ait arsa üzerine inşaat yapımını üstlenmiştir. Her iki sözleşmede de işin teslim tarihine ilişkin bir hüküm yer almamış olup davacı iş sahipleri davalı yükleniciye keşide ettikleri 26.1.1989 tarihli ihtarla inşaatta mevcut eksik işlerin 45 gün içinde ikmal edilerek işin teslimini istemişler, eksik işler bu süre içinde ikmal edilmeyince 26.12.1989 tarihinde tespit için mahkemeye başvurarak alınan rapora istinaden eksik işler bedeli 1.191.437 TL. ile Nisan 1989 ayından 2.7.1990 dava tarihine kadar 14 aylık kira tazminatının ödetilmesini istemişler ve mahkemece de istemleri aynen kabul edilerek hüküm altına alınmıştır.

 

İşin noksan ve kusurlu yapılması nedeniyle davacılar tarafından 26.1.1989 tarihinde keşide edilen ihtar yükleniciye 28.1.1989 tarihinde tebliğ edilmiş, bu ihtarla davacılar akde uygun ifa için 45 günlük süre tanımışlardır. Tanınan bu süre sonunda olumlu sonucu elde edemeyen davacıların beklemeksizin yüklenici adına noksan ve kusurlu işleri tamamlatmaları gerekir. Aksine davranışlarla davacıların gecikmenin uzaması ve zararın artmasına neden olmaları halinde zararı artırıcı bu eylemden davacılar kendileri sorumlu olur (BK. 98/2 delaletiyle 44. md.). Bu ilke doğrultusunda ve sözleşmelerde teslim için belirli bir süre öngörülmemiş olduğu da gözetilerek mahkemece ihtarla işin tamamlanması için tanınan 45 günlük süre ile sınırlı olarak kira tazminatına hükmedilmesi gerekirken dava tarihine kadar geçen süreyi nazara alarak kararda yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru görülmemiştir.

 

3- Mahkemece, hükmedilen 14 aylık kira tazminatı yönünden her ayın sonundaki tarih belirlenmek suretiyle aylık kira bedeli üzerinden kanuni faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Alacağın muaccel olması temerrüt faizi için yeterli olmayıp 11.12.1957 gün ve 17/29 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı üzere bu hususta davalının ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir. Aksi halde temerrüdün oluştuğu dava tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmelidir. Mahkemenin, davacıların her ay için ayrı ayrı ihtar çekip davalıyı temerrüde düşürmedikleri gözetilmeden yazılı şekilde aylık kira bedellerine faiz yürütmesi ve eksik işler bedeli yönünden de temerrüdün oluştuğu tarihin gösterilmemiş olması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

 

 

SONUÇ : Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davalının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri

verilmesine, 2.12.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972