 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1991/1495
K. 1991/5197
T. 4.11.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YAPILMASI-BERAAT KARARI
ÖZET : Yükleniciye fazla ödeme yapılmasına sebebiyet verdikleri için idarenin mensupları haklarında açılan ceza davalarında verilen beraat kararları dayandıkları gerekçeleri itibarıyla BK.nun 53. maddesince hukuk hakimini bağlayıcı nitelikte değildir.
(818 s. BK. m. 53)
Taraflar arasındaki davanın, (Ankara 5. Asilye Hukuk Hakimliği)nce görülerek reddine dair verilen 20.12.1990 tarih ve 450-808 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davalı yükleniciye fazla ödeme yapılmasına sebebiyet verdikleri için idarenin mensupları haklarında açılan ceza davalarında verilen beraat kararları dayandıkları gerekçeleri itibariyle Borçlar Kanununun 53. maddesince bu davada hukuk hakimini bağlayıcı nitelikte değildir. O davalar dolayısıyla alınan bilirkişi raporları ise, iddiayı yargı önüne getiren müfettişlerce esas alınan ve teknik adamlarca düzenlenmiş raporlarla çelişkilidir. Mahkemece bu husus üzerinde hiç durulmadan bu çelişki giderilmeden hükme varılmış olması doğru görülmemiştir. O halde; içlerinden biri topograf olmak üzere öğretim görevlilerinden teşkil edilecek üç kişilik uzman bir bilirkişi kumlu ile mahallinde
inceleme yapmak ve alınacak rapora göre varılacak sonuç çerçevesinde hüküm kurulması gerekir. Eksik inceleme ile hükme varılması bozma nedenidir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 4.11.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.