 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1991/1252
K. 1991/1837
T. 9.4.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İSTİHKAK DAVASI
- DAVALARIN BİRLEŞTİRİLMESİ
ÖZET : İstihkak davalarına umumi hükümler dairesinde ve basit yargılama usulüne göre bakılır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun davaların birleştirilmesi ile ilgili hükümlerinin bu davalarda da uygulanması zorunludur.
Ayrı mahkemelerde dava açılması durumunda, bir leştirme talebinin ilk itiraz şeklinde ikinci davanın açıldığı mahkemede ileri sürülmesi gerekir.
(2004 s. İİK. m. 97/11)
(1086s. HUMK. m. 45/2)
Taraflar arasındaki davanın, (Denizli İcra Tetkik Mercii Hakimliği)nce görülerek kararda belirtilen gerekçelere binaen verilen 26.12.1990 tarih ve 718-1619 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı alacaklı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Denizli İcra Tetkik Mercii Hakimliği'ne 24.7.1990 tarihinde açılan dava aynı konuda Alaşehir İcra Tetkik Mercii'ne 23.7.1990 tarihinde açılan dava ile birleştirilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
İstihkak davalarına İcra ve İflas Kanununun 97/11. maddesi uyarınca umumi hükümler dairesinde ve basit yargılama usulüne göre bakılacağından Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun davaların birleştirilmesiyle ilgili hükümlerinin bu davalarda dahi uygulanması zorunludur.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 45/2. maddesine göre ayrı mahkemelerde dava açılması halinde birleştirme talebinin ilk itiraz şeklinde ikinci davanın açıldığı mahkemede ileri sürülmesi gerekir.
Olayda, davanın açıldığı ikinci mercii Denizli olup bu davada birleştirme talebi ilk itiraz olarak zamanında yapılmadığından hakimin resen birleştirme kararı vermesinde isabet bulunmamaktadır. Bu nedenle deliller toplanıp işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde birleştirme kararı verilmesi doğru görülmediğinden davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mercii kararının temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), Ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı alacaklıya geri verilmesine, 9.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.