 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/707
K: 1990/3804
T: 04.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 20.11.1989 tarih ve 165-794 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Taraflar arasında 8.10.1979 tarihinde yapılmış olan sözleşmenin 10. maddesinde aynen, "ihale gününden sonra yeniden vergi, resim, harçlar konması, vergi resim ve harçlarda yükselme olması, taşıt, malzeme ve işçi ücretlerinin ve primlerin artımı gibi sebeplere dayanılarak müteahhit fazla para verilmesi veya süre uzatımı gibi taleplerde bulunamaz" denilmiştir. Sonradan, davacı yüklenici ile davalı kooperatif arasında 11.12.1982 tarihinde yapılan ek protokolün 2. maddesinde de aynen "Bayındırlık Birim Fiyatları ve Esasları dahilinde değişen birim fiyat sistemine göre inşaat imalat bedeli hesaplanacaktır. Her sene imalatlara o senenin birim fiyatları aynen uygulanacaktır ve her ayın imalat bedelleri aynen ödenecektir, ödemeler aksadığı takdirde inşaat durdurulacaktır, ödeme yapılmadığı süre kadar süre uzatımı verilecektir.
Sene sonu hesapları yapıldığında, SSK + İmar İskan Bakanlığı + kooperatif toplam ödemeleri imalattan fazla olursa aradaki fark kadar imalat için ödemelerin yapıldığı senenin birim fiyatları uygulanacaktır" denilmektedir. Yukarıda sözkonusu edilen 8.10.1979 günlü sözleşmenin 10. maddesi ile sonradan çıkartılacak vergilerinde yükleniciye ait olacağı gayet açık bir şekilde kararlaştırılmış olup 11.12.1982 tarihli ek porotokoldan 2. madde hükmü ise, vergilerle ilgili hususu değiştirmemiştir. Kaldı ki, mahkemece hükme dayanak yapılan taraflar arasında yapılmış olan 27.8.1978 tarihli sözleşmenin 5. maddesi bundan sonra yapılan 11.2.1982 tarihli ek potokolün 3. maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır. Bu durumda, 11.12.1982 tarihli ek protokolün 2. maddesi ile değişken fiyatın uygulanmasının kabul edilmesi KDV. nin de iş sahibine yükletileceği anlamına gelemez. Başka bir anlatımla, 3'lü sözleşmede kabul edilen ve vergilerle ilgili bulunan 10. madde hükmü değiştirilmemiştir. Öyle ise, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken noksan inceleme ve yanlış değerlendirmeye dayanılarak birim fiyat içerisinde KDV. nin de bulunduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davalı kooperatif vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve davalı taraf duruşmada kendisini vekille temsil ettirmiş bulunduğundan 24.800 TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 4.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.