 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/667
K: 1990/3922
T: 09.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (İstanbul Asliye 5. Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 27.2.1989 tarih ve 113-132 sayılı hüküm taraflar vekillerince temyiz edilmiş ve davacı-karşı davalı vekili duruşma istemiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının tüm ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Taraflar arasındaki uyuşmazlık, eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davalı iş sahibi idare kesin hasabının çıkarılması için yüklenici davacının hazır bulunmasını istediği halde yüklenici kesin hesabın tanziminde hazır bulunmamıştır. Bunun üzerine davalı kesin hesabı re'sen çıkarmış ve davacıya tebliğ ettiği halde davacı gelip kesin hesabı imza etmediği gibi belirli bir itirazda da bulunmamıştır. Böylece, davalı İdarenin çıkardığı kesin hesap sözleşmesinin eki olan ve tasfiye sırasında yürürlükte bulunan BİGŞ.'nin 34. meddesine göre kesinleşmiştir. Kesinleşen hesaba göre, davacı yüklenicinin davalı İdareye 1.334.815 TL. borçludur. Bu durum gözardı edilerek yazılı şekilde 288.928 TL.ya hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda ikinci bendde gösterilen nedenlerle davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, birinci bendde açıklanan sebeplerle davacının tüm ve karşılık davacının sair temyiz itirazlarının reddine, davalı duruşmada kendisine vekille temsil ettirdiğinden 5000 TL. duruşma vekalet ücretinin tayini ile davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-karşı davacıya geri verilmesine ve bakiye 10.168 lira ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalıdan alınması, 9.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.