 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/569
K: 1990/2550
T: 31.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın .. İcra Tetkik Mercii Hakimliği'nce görülerek reddine dair verilen 19.12.1989 tarih ve 1059-1451 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı 3. kişi vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı; ... İcra Müdürlüğünün 1985/4859 Sayılı dosyasında 2.4.1986 tarihinde haczedilen malların kendisine ait olduğunu, haciz keyfiyetini yeni öğrendiğini ileri sürerek 11.12.1986 tarihinde İcra Müdürlüğüne istihkak iddiasında bulunmuş, İcra Müdürünün dosyayı merciye vermesi üzerine talep 13.11.1987 de reddedilmiş, bu karardan sonra iş bu dava 30.11.1987 tarihinde açılmıştır.
Mercii Hakimliği İİK. nun 96. maddesindeki 7 günlük dava açma süresinin geçtiğinden bahisle davayı reddetmiştir.
Toplanan delillere ve şahit ifadelerine özellikle haciz zaptına göre haciz sırasında borçlunun bulunmadığı ve haciz kararın borçluya tebliğ olunmadığı anlaşılmaktadır.
İİK.nun 96/3. maddesine göre "istihkak iddiasının yapıldığı veya istihkak davasının açıldığı tarihte istihkak müddeisi ile birlikte oturan kimseler yahut bu şahısların iş ortakları malın haczine ıttıla kesbetmiş sayılırlar." Haciz konusu mallar davacının muhasebecisine yediemin olarak bırakılmış olup bu kişi yukarıda belirtilen kişilerden değildir. Bunun dışında davacıya haciz keyfiyetinin bildirildiği hususu davalı tarafça ispatlanmış da değildir. Diğer yandan istihkak iddiası üzerine İcra Müdürlüğünce dosya İİK. nun 97. madde gereğince Mercii Hakimliğine verilmiş ve böylece prosedür çalıştırılarak mercice takibin devamına karar verilmiş ve davacının dava açma hakkı doğmuş bulunmaktadır.
Bu durumda Hakimlikçe davanın süresinde açıldığı kabul edilip dosyaya ibraz olunan delillerde incelendiğine göre işin esası hakkında bir karar verilmelidir.
Bu hususlar üzerinde durulmadan yazılı şekilde davanın reddi doğru görülmemiş temyiz itirazlarının kabulüyle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı 3. kişiye geri verilmesine, 31.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.