 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/5053
K: 1990/5878
T: 26.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Van İcra Tetkik Mercii Hakimliğince görülerek reddine dair verilen hükmün temyizen tetkiki davacı 3. Kişi vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahcuz araç, trafikte davacı adına kayıtlıdır. Davacının haciz öncesinde aracı satması için borçluya verdiği vekaletnameden azli sonucu borçlu tarafından aracın iade edilmemesi üzerine yapılan cezai takibatta olayın hukuki anlaşmazlık niteliğinde bulunduğundan bahisle verilen beraat kararı mülkiyet karinesi olmayacağı gibi, istihkak davasında delil olma niteliğinde de değildir.
Mahcuz araç gerçekte menkul niteliğinde ise de 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının 20/d maddesi hükmüne göre, tescili araçların devir ve satımlarının noter aracılığıyla yapılması, aksi halde geçerli sonuç doğurmayacağı kabul edilmiştir. Bu suretle kara taşıt araçları için İİK.nun 97 a maddesine özel bir istisna getirilmiştir.
Mahcuz aracın borçluya aidiyeti hususu resmi bir belgeye dayanmadığına ve davacının iddiası hukuken geçerli bir kayda dayanmış bulunmamasına göre, davanın kaulü gerekirken yazılı şekilde reddi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Yukarda yazılı nedenlerle kararın davacı 3. kişi yararına BOZULMASINA, 26.12.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.