 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E. 1990/4583
K. 1990/5569
T. 18.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Eserin tesliminden sonra iş sahibi, işlerin mutadceryanına göre imkanını bulur bulmaz o şeyi muayyeneetmeye ve kusurları varsa bunları yükleniciye bildirmeyemecburdur. Yapılan eserin sarahaten veya zimmen kabulünü müteakip yüklenici her türlü mesuliyetten beri olur.
(818 s. BK. m. 359, 362)
Taraflar arasındaki davanın, (Kadıköy Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 10.5.1990 tarih ve 1269-340 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Taraflar arasındaki uyuşmazlık komple satıh taşlama tezgah imalatından kaynaklanmaktadır.
Davacı iş sahibi ve davalıda yüklenicidir. Sözleşmeye göre eser 30.6.1988 tarihinde teslimi gerekirken 4.4.1989 da davacıya teslim edilmiştir. Dava geç teslim sebebiyle davacının uğradığı zararın tazminine ilişkindir.
Kural olarak eserin tesliminden sonra iş sahibi, işlerin mutat cereyanına göre imkanını bulur bulmaz o şeyi muayene etmeye ve kusurları varsa bunları yükleniciye bildirmeye mecburdur (Borçlar Kanununun 359. maddesi).
"Öte yandan, yapılan eserin serahaten veya zımmen kabulünü müteakip yüklenici her türlü mesuliyetten beri olur (Borçlar Kanununun 362. maddesi).
Olayımızda davacı iş sahibi eseri 4.4.1989 tarihinde teslim etmiştir. Davacıların Bursa 1. Noterliği'nin tarihsiz ve 16425 yevmiye numaralı; davalının Beyoğlu 9. Noterliği'nin 24.4.1989 günlü, 13564 yevmiye sayılı cevabi ihtar dosyada mevcut değildir. Öncelikle davacının anılan ihtarları ibraz ettirilerek veya mahallinden celbedilerek bu uyarının mutat sürede yapılıp yapılmadığı araştırılmak ve mutat sürede yapılmadığı takdirde davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle ve eksik inceleme ile kabulüne karar verilmesi yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
2- Davacı dava dilekçesinde gecikme sebebiyle ticari faiz talep etmiştir. Oysa mahkeme ticari faiz olarak % 54 üzerinden faize hükmetmiştir.
3095 sayılı Yasaya göre ticari faiz % 30'dur. Bu nispet üzerinden faize karar verilmesi gerekirken % 54 üzerinden faize hükmedilmesi de kabul biçimi bakımından yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarda 1 ve 2. bendlerde açıklanan sebeplerle davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 18.12.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.