 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/3738
K: 1991/745
T: 19.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye 2. Ticaret Mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçeler binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davacının imal edip halen muhafazasında bulunan role ara bileziklerini davalının arzu ettiği zaman geri alabileceğine, sipariş mektubu davalı Kurumca verildiğinden husumetin davalıya yöneltilmesinin doğru olduğuna ve 203.000 TL. tesbit giderinin gerekçeli kararda müddeabihten çıkarılarak yargılama giderleri arasına alınmış olmasına ve kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki miktar yönünden bu farklılığın Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 22.3.1976 tarih ve 1976/1-1 sayılı içtihatlarına uygun olarak düzeltilmiş bulunmasına göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmektedir.
2 - Taraflar arasındaki uyuşmazlık role ara bileziği imalat ve teslimi sözleşmesinden kaynaklanmaktadır.
Davacı dilekçesinde 21.750 TL. karar pulu ile 36250 TL. teyid pulunun dahi davalıdan tahsilini istemiş ve mahkeme de bu istek kalemlerini aynen kabul etmiştir. Oysa dosyada karar ve teyid damga pullarının davacı yanca ödendiğine dair bir belge yoktur. Bu pul bedellerinin davacı tarafından ödendiği de isbat edilmemiştir.
Kaldı ki; talep edilen anılan pul bedelleri davalı tarafla aktedilen sözleşmenin damga vergisine ait olup 488 sayılı Kanunun 3. maddesi gereğince mükellefi de davacıdır. Böylece karar ve teyit damga pul bedellerinin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı olup karar bozulmalıdır.
3 - Davacı dava dilekçesinde talep ettiği alacağı 1.8.1987 tarihindeki banka rreeskont faiziyle tahsilini de istemiştir. Mahkeme de 1.8.1987 gününden itibaren % 54 faize hükmetmiştir. Dosya içinde bulunan Merkez Bankası İstanbul Şubesine ait 28.1.1989 günlü cevapta 1.8.1987 ile 19.2.1988 tarihleri arasında kısa vadeli krediler için faiz oranının % 45 olduğu bildirilmiştir. Buna rağmen mahkemenin 19.2.1988 tarihine ait kısa vadeli kredilere uygulanan % 54 oranında faize hükmetmesi de yasaya aykırıddır.
4 - Davacının davadan önce Beyoğlu Sulh Hukuk Mahkemesinde yaptırdığı delil tesbitinde bilirkişi ücreti olarak 30.416 TL. alındığı halde temyiz olunan kararda 35.000 TL. üzerinden tahsile karar verilmesi de yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2-3 ve 4. bentlerde açıklanan nedenler uyarınca davalı yararına BOZULMASINA 19.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.