 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/3529
K: 1991/603
T: 13.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 4. Ticaret Mahkemesi'ncede görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına; özellikle davada faiz oranı yükseltilmiş ve isteme menfi tesbit eklenmiş olmakla davanın itirazın iptali biçiminde nitelendirilemeyeceği gibi alacağın likit olmayıp mahkemeden halledilmiş olmasına göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Taraflar arasındaki uyuşmazlık istisna aktinden kaynaklanmaktadır. Dosyaya ibraz edilen ve itiraza uğrayıp taraflarca düzenlenmiş bulunan 21.2.1985 -1.4.1985 ve 10.5.1985 günlü protokeller ile davacı yüklenicinin ek iş yaptığı ve binaların bedelinin 2.510.500 TL. olduğu ve davacının bu miktar alacağı olduğu halde, mahkemece bu yönün gözardı edilmesi yasaya aykırı olup kararı bozulmalıdır.
3 - Davacının yükleniminde bulunan kanalizasyon işinin sözleşme gereği davacı tarafından tam yapılmadığından dava dışı firmalara davacı nam ve hesabına bu işin yaptırılması sebebiyle üçüncü kişilere ödenen 3.212.000 TL. nin davacı alacağından düşünüldüğü görülmüştür. Oysa bu konudaki davalı savunması kanıtlanmadığı gibi bu işlemin davacı nam ve hesabına yapıldığı da ispatlanamadığı ve davacı tarafından da bu savunma kabul edilmediğinden 3.212.000 TL.nin davacı alacağından düşülmesi yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
4 - Davacı dava ve takipten önce Ankara 21. Noterliği aracılığıyla davalıya gönderilen 15.6.1987 gün ve 18617 sayılı ihtarname ile ihtarnamenin tebliği tarihinden itibaren 10 gün içinde dava konusu ettiği meblağın ödenmesini istemiştir. Bu ihtar davalıya 26.6.1987 tarihinde tebliğ edilmiş olup tanınan süre de eklendiğinde davalı 7.7.1987 tarihinde mütemerrit duruma düşmüş sayılır. Borçlar Kanunu'nun 101. maddesi uyarınca bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerekirken takip tarihi de atlanarak dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de yasaya aykırı olup kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2, 3, 4. bentlerde yazılı sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA, ve 1. bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, 13.2.1991 gününde oyçokluğuyla karar verildi.