 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/2298
K: 1991/50
T: 21.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, Ankara Asliye 2. Hukuk Hakimliği'nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 26.2.1990 tarih ve 217-90 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Taraflar arasındaki uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davacı, davalıyı davadan önce temerrüde düşürmemiştir. Alacağın muaccel olması temerrüt faizine hükmedilebilmesi için yeterli değildir.
Öyleyse, dava tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken davacı tarafından işin yapılmasına ilişkin davalıya gönderilen uyarıdan itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi yasaya aykırı olup karar bozulmalıdır.
3 - Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu'nun 22.3.1976 tarih ve 1976/1-1 sayılı kararı ile tesbit gideri yargılama giderinden madut olup müddeabihe eklenerek hüküm verilemez. Oysa mahkeme 60.000 TL. delil tesbiti giderini de müddeabihe dahil ederek hüküm kurması yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda iki ve üçüncü bendlerde gösterilen sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA ve birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 21.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.