 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/2197
K: 1990/5383
T: 10.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, Kartal Asliye 1. Hukuk Hakimliği'nce görülerek reddine dair verilen 19.12.1989 tarih ve 1472-2724 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Taraflar arasındaki uyuşmazlık inşaat sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Tarihsiz sözleşme yanlar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Sözleşmenin 11. maddesinin son fıkrasıyla, her iki tarafın tek taraflı işten feragati halinde karşı tarafa 20.000.000 TL. ceza ödeyeceği kararlaştırılmıştır. Olayımızda, davalı kooperatif 22.10.1987 tarihli ihtarname ile davacı taşaronun yaptığı işlerle ilgili fatura vermediğinden dolayı sözleşmeyi feshetmiştir. Buna karşılık davacı da, bu dava ile tek taraflı fesih nedeniyle ceza koşulunu istemektedir. İnşaatın bir bölümünün davacı tarafından yapıldığı anlaşılmaktadır. İnşaat bir bütün olup tamamlandığında faturanın verilmesi gerekir. Kaldı ki inşaat devam ederken davacı 8.10.1987 günlü gider makbuzunu verdiği gibi inşaatta üçüncü kişiye yaptırdığı işler için de 1.9.1987-11.10.197-17.9.1987 günlü belgeleri davalıya vermiştir.
Sözleşmede, inşaatın bizzat davacı tarafından yapılacağı taraflarca kararlaştırılmış değildir. Davacı kendi mesuliyeti altında inşaatın bir bölümünü üçüncü kişilere de yaptırabilir. Bu işte davacının şahsi mahareti sonuca etkili görülmemiştir.
İnşaatın henüz tamamlanmamış olmasına ve inşaat sonunda fatura verileceğine göre, davalı tarafından fatura verilmediğinden bahisle aktin tek taraflı olarak feshi yasaya aykırıdır. Bu fesih sözleşmedeki, yukarıya alınan 11. maddesi uyarınca tek taraflı feragat manası niteliğindedir. Öyleyse davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yasaya uygun düşmeyen gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA, davacı kendisini duruşmada vekille temsil ettirdiğinden yararına takdiren 24.800 TL. duruşma vekalet ücreti tayin ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine, 10.12.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.