 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1990/1023
K: 1990/1357
T: 26.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın ... Asliye Hukuk Hakimliği'nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 30.5.1989 tarih ve 26-445 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ve karşılık davalı R.M. vekilinin aşağıdaki nedenlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2 - Taraflar arasındaki sözleşmede sözleşmeye aykırılık halinde 500.000 lira cezai şartın ödetilmesi kabul edilmiştir. Görülüyorki bu ceza B.K. 158/1. maddesinde düzenlenen seçimlik ceza olup aktin feshi halinde talep edilebilir. Oysa 15.1.1985 tarihli karşılık dava dilekçesinde iş sahibi eksik işler bedelinin tahsilini ve gecikmeden doğan zararın ödetilmesini talep
etmekle seçimlik hakkını aktin ifası doğrultusunda kullanmış olduğundan 500.000 TL. seçimlik ceza isteyemez.
Mahkemenin bu yönü gözetmeksizin aktin feshine bağlı olan seçimlik cezanın ödetilmesine karar vermesi yanlıştır.
3 - Karşılık dava dilekçesinde 4 ay gecikme olduğu ileri sürülerek her daire için 15.000 TL. olan 300.000 TL. kira tazminatının ödetilmesi dava edildiği halde mahkemece 25 günlük gecikmeden dolayı 125.000 TL. kira yosunluğuna hükmedilmiş olması, istemin aşılmış olması nedeniyle HUMK.nun 74.madde hükmüne aykırıdır. 4 - Mahkemece eksik işler bedelinin ödetilmesine karar verilmiş olduğuna göre iş sahibinden yaptığı ödemelere ilişkin belgelerin istenmesi, yüklenicinin kabul etmediği ödemelerden dolayı kendisine yemin teklifine hakkı olduğunun hatırlatılması böylece ödeme miktarı tesbit edildikten sonra B.K. 365 madde hükmü gereğince bunun 600.000 TL. dan ibaret olan götürü bedelden düşülerek bakiye varsa yükleniciye ödetilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde birim fiyat esasına göre hüküm kurulması bozma nedeni sayılmıştır.
SONUÇ : Yukarıda 1. bendde açıklanan nedenlerle davacı ve karşılık davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine 2, 3 ve 4. bendlerde yazılı sebeplerden dolayı kararın davacı ve karşılık davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı karşı davalıya geri verilmesine, 26.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.