 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1989/593
K: 1989/4766
T: 13.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Pınarhisar Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplerle ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, özellikle malzemesi davalı tarafından temin edilen imalatın çeşitli nedenlerle aksaması üzerine 7.10.1983 tarihli bir protokol yapılmış olup bu tarihe kadarki malzemeler temin edildiği halde yine davalının malzeme verme yükümlülüğünü aksattığı anılan protokolün son maddesine uygun şekilde davacının gönderdiği 18.10.1983 tarihli yazılardan anlaşılmış olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı fesih tarihinden itibaren temerrüt faizi ödetilmesini istemiş, mahkemece de bu talep aynen kabul edilmiştir. Oysa temerrüt faizine hükmedilmesi için alacağın muaccel olması yeterli olmayıp borçlunun ayrıca ve usulen temerrüde düşürülmesi gerekir. (B.K.nun md. 101.)
Somut olayda davacı 29.11.1983 tarihinde davalıya tebliğ edilen ihtarnamesinde alacağın ödenmesi için 10 günlük süre tanımış olup buna göre davalının temerrüdü 10.12.1983 tarihinde oluştuğu halde faizin 3.11.1983 fesih tarihinden başlatılması yanlıştır.
3 - Davacının reddedilen fazla istemi 379.083.,41 TL. olduğu halde mahkemece 298.607, 50 TL. üzerinden davalı yararına vekillik ücreti takdir etmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarda 2 ve 3. bentlerde yazılı nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA 13.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.