 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1989/5257
K: 1990/2792
T: 11.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar aasındaki davanın ... Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 2.10.1989 tarih ve 172-677 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahkeme, davacı tarafından yaptırılan tespite dayalı bilirkişi raporuna göre hüküm kurmuştur. Davalı işsahibi davaya cevabında bu rapora itiraz etmemiştir. Bu nedenle bu raporun kesinliğinden söz edilemez. Kaldı ki tespit raporuna yargılama aşamasında da itiraz edilebileceği gibi mahkeme de bu rapora dayanarak hüküm kurmak zorunda değildir. Ayrıca, davalı işsahibi savunmasında işin bir kısmını davacının yaptığını, işi terk etmesi üzerine geri kalanını da kendisinin yaptığını ileri sürmüş ve bu hususta tanıkları bulunduğunu bildirmiştir. Bu durumda mahkemece, inşaat yerinde bilirkişi incelemesi yapılarak yapılan işlerin kimler tarafından yapıldığı konusunda saptanması ve bu işlerle ilgili olarak piyasa rayiç bedellerine göre B.K.nun 366. maddesi hükmü de gözönünde tutularak yapılan işlerin işçilik bedelinin belirlenmesi ve davalı işsahibi tarafından iş bedelinin ödendiği konusundaki def'inin de, HUMK.nun 288. ve ardından gelen maddeleri hükümleri gereğince davalı tarafından kanıtlanması gerekeceğinden varsa bu husustaki delillerinin toplanması ve oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken bütün bu hususlar gözardı edilerek noksan incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle davalı işsahibinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 11.6.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.