 |
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1989/5017
K: 1990/2506
T: 29.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
1 - (..)
2) Taraflar arasındaki 18.3.1987 tarihli sözleşmede davalının imalini üstlendiği reklam şapkalarının sözleşme tarihinden itibaren 45 gün içinde teslim edileceği öngörülmüştür. Buna göre işin ikmal ve teslim tarihi 4.5.1987 günü olmaktadır. Bundan başka davalı yüklenici imal edilecek şapka adedinin 30-35.000 adet olacağını sözleşme altındaki imzası ile kabul etmiştir. Buna rağmen davalı ancak 5.500 adet şapka teslim etmiş olup kalan 24.500 adet için 4.5.1987 tarihinde temerrüdü oluşmuş bulunmaktadır. B.K.nun 107/3. madde hükmü gereğince davacı iş sahibi oluşan bu temerrüde rağmen davalıya ek bir süre vermek zorunda olmadığı halde 23.7.1987 tarihli ihtarı ile akdin ifasını istemiş olmakla B.K.nun 106. maddesinde öngörülen ve derhal kullanılması gereken seçimlik haklardan vazgeçerek akdin yerine getirilmesini istemiş olmaktadır. Ancak davalı yüklenici verilen süreye rağmen yine edimini yerine getirmediğinden davacı iş sahibinin anılan seçimlik haklardan birini kullanmak hakkı yeniden doğmuş olup iş bu dava ile uğradığı zararın ödetilmesini istemekte yasaya bir aykırılık yoktur.
O halde mahkemece; kalan işin ilk ihale tarihinde başka birisine yaptırılması durumunda ödeyebileceği bedelin ne olabileceği tesbit edilmeli, iş sahibinin 23.7.1987 tarihli ihtarında tanıdığı sürenin bittiği tarih itibariyle aynı işlerin başka birisine kaça yaptırılabileceği o günün rayiçlerine göre saptanmalı, bu iki bedel arasındaki fark davacının menfi zararını teşkil edeceğinden taleple bağlı kalınarak sonucuna uygun bir karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA 29.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.